• To była rekordowa pod względem czasu trwania terapia ECMO u pacjenta zakażonego koronawirusem SARS-CoV-2
• Wirus doprowadził u pacjenta również do ciężkiej niewydolności nerek i innych powikłań, które utrudniały leczenie
• Prof. Marek Deja: - 68 dni terapii ECMO to bardzo długo. Najtrudniejsza w tak długiej terapii okazuje się z czasem wiara w jej ostateczny efekt.

To niewątpliwy sukces medyków z Górnośląskiego Centrum Medycznego im. prof. L.Gieca Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach i poruszająca historia 59-letniego pacjenta. Zakażony koronawirusem lekarz trafił do Oddziału Pneumonologii szpitala w Ochojcu w listopadzie 2020 roku. Pomimo wdrożonego leczenia jego stan dramatycznie się pogarszał.

Inwazyjna i trudna terapia ECMO

Ze względu na stopień uszkodzenia płuc podjęto decyzję o przekazaniu pacjenta do Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii z Nadzorem Kardiologicznym i podłączeniu do urządzenia, które zastąpiło funkcję uszkodzonych płuc - aparatu do pozaustrojowego utlenowania krwi - VV ECMO. Pacjent spędził w szpitalu 122 dni, w tym aż 68 wspomagany ECMO.

Ta rekordowo długa w skali kraju i świata terapia, umożliwiła ostatecznie wydolne oddychanie. Cierpliwość, systematyczność i zaangażowanie całego zespołu pozwoliły osiągnąć sukces.

- ECMO jest alternatywnym leczeniem pacjentów, którym ze względu na uszkodzenie płuc nie wystarcza już respirator. To bardzo inwazyjna i trudna w prowadzeniu terapia realizowana tylko w najbardziej wyspecjalizowanych oddziałach - zaznacza Jolanta Wołkowicz, rzecznik prasowy, kierownik Działu Promocji Górnośląskiego Centrum Medycznego im. prof. Leszka Gieca Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

- Terapia ECMO w najcięższych infekcjach wirusem grypy trwa średnio 7-10 dni. W przypadku wirusa SARS CoV 2 bywa znacznie dłuższa. Płuca wymagają 2 - 3 tygodni na regenerację do stopnia, który umożliwi zakończenie wspomagania pozaustrojowego. Tylko nielicznej grupie pacjentów, których funkcja płuc nie ulega poprawie można zaproponować przeszczepienie narządu. Powodem ograniczenia są restrykcyjne kryteria kwalifikacji do transplantacji i ograniczona liczba dawców - wyjaśnia prof. dr hab. n. med. Ewa Kucewicz-Czech, lekarz kierujący Oddziałem Anestezjologii i Intensywnej Terapii z Nadzorem Kardiologicznym.

O życie pacjenta walczył liczny zespół

- Niewydolność płuc i długotrwała terapia ECMO nie była jedynym problemem naszego pacjenta. Wirus doprowadził u niego również do ciężkiej niewydolności nerek i innych powikłań, które utrudniały leczenie. To była bardzo ciężka praca całego zespołu. Było warto. Uśmiech opuszczającego nasz oddział pacjenta był bezcenny - relacjonuje dr Wojciech Kruczak anestezjolog z Oddziału Intensywnej Terapii.

Szczęśliwy powrót pacjenta do domu to sukces - co podkreślają w GCM - całego zespołu: lekarzy oddziału pneumonologii, którzy rozpoczęli terapię, lekarzy anestezjologów z którymi spędził 100 dni, lekarzy kardiochirurgów, którzy wraz z perfuzjonistami nadzorowali pracę ECMO, lekarzy innych specjalności, którzy pełnili rolę konsultantów: nefrologów, laryngologów, gastroenterologów, chirurgów ogólnych, radiologów. Ten wielodyscyplinarny zespól zasilały pielęgniarki, rehabilitanci i analitycy medyczni.

- 68 dni terapii ECMO to bardzo długo. To ciężka praca, w której tylko dbałość o szczegóły pozwala liczyć na końcowy sukces. Najtrudniejsza w tak długiej terapii okazuje się z czasem wiara w ostateczny efekt terapii - mówi prof. dr hab. n. med. Marek Deja, lekarz kierujący Oddziałem Kardiochirurgii.

Dodaje: - Kiedy po miesiącu płuca pacjenta nadal nie funkcjonują, a ich obraz radiologiczny czy tzw. podatność się nie poprawia, kluczowe jest utrzymanie pełnego zaangażowania całego zespołu. I co nie mniej ważne, a może ważniejsze, utrzymanie wiary w sukces u pacjenta, bez którego zaangażowania w fizjoterapię i cierpliwość trudno liczyć na pozytywny wynik leczenia.

Takiej terapii jaką jest ECMO nie można wykonać indywidualnie. Gwarancją sukcesu jest zespół. Tu każdy jest ważny i ma swoją rolę - zaznacza Jolanta Wołkowicz.

Pacjent wspomagany ECMO to pacjent najtrudniejszy, codziennie można spodziewać się kolejnego powikłania, które wymaga dyskusji w interdyscyplinarnym gronie i podjęcia decyzji o leczeniu. Planowanie leczenia w intensywnej terapii jest krótkoterminowe, na najbliższe godziny, na dzisiaj, kolejny dzień, to kolejne ważne decyzje. Tak wyglądało 68 dni terapii ECMO naszego pacjenta

Pacjent jest wreszcie w domu

- Pacjent przebywający na tzw. odcinku covidowym wymaga szczególnej troski. Nie ma odwiedzin, kontakt z rodziną jest ograniczony, wszyscy wyglądają tak samo – białe kombinezony, maski, gogle, przyłbice. To trudne. Nasza rola ulega poszerzeniu. Oprócz pielęgnacji i aktywnego udziału w leczeniu stajemy się dla naszych pacjentów kimś bliskim, kto okaże im serdeczność, przyniesie telefon, przez który mogą posłuchać o tym co dzieje się w domu, tylko słuchać, bo podłączeni do respiratora nie mogą mówić - opowiada Magdalena Cwynar pielęgniarka oddziałowa OAiITzNK.

Dzisiaj możemy mówić o sukcesie, pacjent jest już w domu. Podłączony do ECMO przeżył swoje 59 urodziny, Święta Bożego Narodzenia, przywitał Nowy Rok i dowiedział się, że będzie dziadkiem po raz trzeci.

- Trzeba cierpliwości, trzeba wytrwałości. Nigdy nie wolno się poddawać. Jestem szczęśliwy, ze jestem w domu, w swoim gniazdku z rodziną. Teraz tylko pozostało zbieranie sił -  podsumowuje uratowany doktor.

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• ECMO
• COVID-19