Test, opracowany przez zespół Jima Collinsa wykorzystuje znane już metody diagnostyczne, oparte na zasadach biologii syntetycznej.

Nietypowa jest jego postać: mieszaninę, w skład której wchodzą bakteryjne enzymy, substancje dostarczające energii dla reakcji chemicznych, aminokwasy oraz rybosomy (komórkowe fabryki, tworzące białka na podstawie genetycznego planu) umieszczono na papierze i poddano liofilizacji (suszeniu sublimacyjnemu), podobnie jak w przypadku zupy w proszku.

W suchej formie test może być przechowywany przez rok bez utraty aktywności - w razie potrzeby wystarczy dodać wody (choć oczywiście nie wrzącej). Fakt, że do przechowywania nie potrzeba lodówki jest ogromną zaletą w przypadku wielu ubogich obszarów świata.

W obecności wirusa testowa plamka nadrukowana na papierze zmienia kolor z żółtego na fioletowy w ciągu pół godziny.

Choć prototypowy test nie nadaje się jeszcze do stosowania w rejonach dotkniętych epidemią, opracowanie takiego, który będzie się do tego nadawał nie powinno być trudne. Papierowe testy mogą być bardzo tanie i łatwe do masowego wytwarzania.

Więcej: www.medonet.pl

• WIRUS EBOLA