Według prof. Bręborowicz optymalnym modelem opieki nad chorym na alergię jest współpraca lekarza rodzinnego ze specjalistą. Profesor podkreśla, że leczenie odczulające bezwzględnie wymaga opieki specjalistycznej. Lekarz może podjąć decyzję o wyborze tej formy terapii, gdy objawy choroby stają się uciążliwe, burzliwe, nawracają, stają się przewlekłe.

- Immunoterapię zaleca się u dzieci powyżej czy od 5. roku życia. Takie ustalenia wynikają ze znajomości przebiegu procesu alergizacji, możliwości jego udokumentowania w sposób przekonywujący i ograniczonych możliwości monitorowania objawów ubocznych u dzieci małych - wyjaśnia prof. Bręborowicz. Dodaje, że trzeba mieć pewność, że odczulanie jest konieczne, a pacjent - bezpieczny.

Profesor zauważa, że szczególnie trudną diagnostycznie grupą pacjentów są niemowlęta i dzieci najmłodsze. W tej grupie wiekowej rzadko udaje się potwierdzić uczulenie na pospolite alergeny powietrznopochodne, które to uczulenie jest wskazaniem do immunoterapii swoistej u dzieci starszych oraz u dorosłych. Jeszcze rzadziej możliwe jest potwierdzenie związku między ekspozycją na alergen a wystąpieniem objawów.

Wyniki badania na temat epidemiologii chorób alergicznych w Polsce (ECAP), przeprowadzonego pod kierunkiem prof. Bolesława Samolińskiego pokazują, że nadal istnieje problem niedodiagnozowania tej grupy chorób, a więc i niewystarczającego leczenia.

Więcej: www.naukawpolsce.pap.pl

• ALERGIA
• IMMUNOTERAPIA SWOISTA