Nowy model opieki psychiatrycznej ma być zupełnym przeciwieństwem tego, co w psychiatrii dziecięcej mamy obecnie. Teraz, gdy dziecko ma jakiś problem natury psychicznej zwykle w pierwszej kolejności zgłasza się do lekarza psychiatry. Na wizytę często oczekuje długie miesiące, a w tym czasie jego stan zdrowia się pogarsza. Często małoletni pacjent trafia do szpitala już w skrajnie trudnej sytuacji zdrowotnej np. po próbie samobójczej.

Jak mówiła nam wcześniej dr Barbara Remberk, konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii dziecięcej model, w którym na pierwszej linii pomocy dzieciom z różnego rodzaju dysfunkcjami, jest psychiatra, to najdroższy model opieki, zresztą nie zawsze skuteczny.

W Polsce mamy obecnie jedynie 436 czynnych zawodowo psychiatrów dziecięcych. Dzieci natomiast jest ok. 7 mln. - Z tej grupy nieco poniżej 10 proc., czyli ok. 600 tys. potrzebuje w jakimś okresie swojego życia pomocy psychologiczno-psychiatrycznej. Nie jest możliwe, aby jeden psychiatra dziecięcy pomógł ponad tysiącu potrzebujących dzieci - mówiła konsultantka.

Zamienią stary model na nowy
Dlatego powstał nowy model opieki psychiatrycznej nad dziećmi, który zakłada, że na początkowym etapie dzieci i nastolatkowie trafią do psychologów i psychoterapeutów. Jeżeli ich pomoc nie będzie wystarczająca, pacjent będzie kierowany na kolejny poziom, tj. do środowiskowego centrum zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży, a w razie potrzeby - do ośrodka wysokospecjalistycznej całodobowej opieki psychiatrycznej.

Problem w tym, że zawody psychoterapeuty i psychologa - którzy mają być fundamentem projektowanego rozwiązania - wciąż pozostają prawnie nieuregulowane. W przypadku psychoterapeutów projekt ustawy dotyczący tej profesji gotowy był już w 2011 r. Przedłożone regulacje wywołały jednak prawdziwą burzę pomiędzy psychiatrami, psychologami i samymi psychoterapeutami, którzy mieli zgoła odmienne zdanie w kwestii kwalifikacji uprawniających do wykonywania tego zawodu.

W przypadku psychologów obowiązująca ustawa o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów została uchwalona w 2001 roku. Nigdy nie powstały do niej przepisy wykonawcze i nie został powołany samorząd zawodowy psychologów, w związku z czym nadal żaden psycholog w Polsce nie ma formalnie nadanego prawa do wykonywania zawodu.