Projekt „Szpital bez bólu” został zainicjowany przez Polskie Towarzystwo Badania Bólu (PTBB), które do jego realizacji zaprosiło związane z tematem programu towarzystwa naukowe – Polskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Towarzystwo Chirurgów Polskich, Polskie Towarzystwo Ginekologiczne oraz Polskie Towarzystwo Ortopedyczne i Traumatologiczne.

Szpital lub oddział, który chce otrzymać certyfikat, musi spełnić szereg kryterów w tym uczestnictwo personelu medycznego (anestezjologów, lekarzy różnych specjalności zabiegowych oraz pielęgniarek) jeden raz w każdym roku w szkoleniach z zakresu uśmierzania bólu pooperacyjnego.

Szpital musi prowadzić monitoring natężenia bólu u wszystkich operowanych pacjentów, standardowo 4 razy na dobę oraz informować pacjentów o możliwości i metodach uśmierzania bólu pooperacyjnego przed zabiegiem. Konieczne jest prowadzenie dokumentacji dotyczącej pomiarów bólu i zastosowanego postępowania zgodnie z rekomendacjami uśmierzania bólu. Dodatkowo wymagane jest monitorowanie ewentualnych działań niepożądanych zastosowanego leczenia.

Jak informuje portal Gazeta.pl w województwie kujawsko-pomorskim przybywa lecznic, które mogą się pochwalić certyfikatem "Szpital bez bólu". Dwa lata temu zdobył go 10. Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką w Bydgoszczy, a w ubiegłym roku Wojewódzki Szpital Dziecięcy z Zespołem Poradni Specjalistycznych w Toruniu i Wielospecjalistyczny Szpital Miejski im. dr E. Warmińskiego w Bydgoszczy.

Obecnie w Polsce certyfikat posiada 87 szpitali oraz 19 oddziałów szpitalnych. Jednak PTBB szacuje iż ból pooperacyjny wciaż jest niewłaściwie uśmierzany u ponad połowy pacjentów w naszym kraju. Przyczyny tego stanu rzeczy są złożone. Najważniejszymi z nich wydają się być problemy organizacyjne, niewystarczająca wiedza o uśmierzaniu bólu, brak czasu, a także złożoność postępowania przeciwbólowego.

Według PTBB często głównym kryterium wyboru leku przeciwbólowego jest przyzwyczajenie personelu medycznego, dostępność leków przeciwbólowych, czy też cena opakowania jednostkowego (bez liczenia całkowitych kosztów, np. kosztów ewentualnych powikłań) oraz fakt, że czasami to pielęgniarki, a nie lekarze decydują o rodzaju podanego leku przeciwbólowego (terapia na żądanie).

Podobał się artykuł? Podziel się!