- Okres lata i wysokich temperatur sprzyja spędzaniu czasu na świeżym powietrzu i korzystaniu ze słońca. (...) Już kilka minut na słońcu pozwala wytworzyć w organizmie odpowiednią ilość witaminy D3 - wskazuje Główny Inspektorat Sanitarny.

Zastrzega jednak, że ludzka skóra nie przyjmuje każdej ilości słońca. Konsekwencją nadmiernej ekspozycji może być m.in. przedwczesne starzenie się skóry, gdyż promieniowanie ultrafioletowe powoduje niszczenie znajdujących się w niej włókien kolagenowych, co skutkuje pogorszeniem jej kondycji i elastyczności. Zbyt długie przebywanie na słońcu może się także przyczyniać do powstawania przebarwień spowodowanych nierówną aktywnością barwnika skórnego (melaniny), a nawet do osłabienia układu odpornościowego.

GIS radzi, by stosować kremy z filtrem UV, nosić nakrycie głowy, a między godziną 10 a 14, gdy promieniowanie jest najmocniejsze, ograniczać przebywanie na słońcu. Sanepid zaleca, by po zakończonym wypoczynku wakacyjnym sprawdzić, czy na ciele nie pojawiły się znamiona wyglądające jak pieprzyki. "Jeżeli podejrzewasz, że mogły pojawić się zmiany - bezzwłocznie udaj się do lekarza" - wskazuje GIS.

Wyróżnia się trzy stopnie oparzeń. Przy oparzeniu pierwszego stopnia najbardziej charakterystycznym objawem jest zaczerwienienie skóry i towarzyszący mu ból. Najczęściej objawy ustępują po kilku dniach. GIS przypomina, że warto takie poparzone miejsce chłodzić.

Oparzenie drugiego stopnia jest poważniejsze, ponieważ prócz zaczerwienienia i bólu pojawiają się także pęcherze wypełnione płynem surowiczym - dochodzi wtedy do częściowej martwicy naskórka. Warto skonsultować się z lekarzem, by wypisał maść na oparzenia.

Oparzenie trzeciego stopnia dotyczy nie tylko naskórna, ale także skóry właściwej i nerwów. Następuje wtedy całkowita martwica danego miejsca - nie wykazuje ono reakcji na dotyk. W takim przypadku należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza w celu podjęcia szybkiego leczenia.

 

• PROMIENIOWANIE UVA/UVB
• SŁOŃCE