- Zgodnie z ustawą EDM ma obowiązywać od 1 stycznia 2018 roku. To realny termin?
- Przypomnę, że pierwotnie elektroniczna dokumentacja medyczna miała stać się obligatoryjna już od 2014 r. W ubiegłym roku publikowaliśmy wyniki naszych badań, wskazujących, że do pełnego wdrożenie EDM przygotowanych jest w Polsce ok. 40 proc. placówek.

Ta sama analiza wskazała jednak, że nawet jeśli szpital nie jest gotowy do tego, aby prowadzić wszystkie dokumenty elektronicznie, to zazwyczaj karta leczenia szpitalnego ma już postać cyfrową. Jest więc obecnie najbardziej rozpowszechnionym, a zarazem podstawowym elementem EDM w lecznictwie szpitalnym.

Nie zapominajmy też w dyskusjach o wdrażaniu EDM, że już dziś mamy w Polsce wdrożonych kilka platform regionalnych.

- Można tę regionalną aktywność dotyczącą e-zdrowia wykorzystać jako wsparcie lub wręcz element centralnego projektu P1?
- Oczywiście. Przecież w ramach wielu platform regionalnych dokumenty szpitalne, o których mówimy, już są wymieniane. Jestem przekonany, że zdecydowana większość pacjentów oraz medycznych profesjonalistów doświadczy realnych korzyści płynących z prowadzenia, posługiwania się oraz obiegu elektronicznej dokumentacji.

Popieramy regionalne przedsięwzięcia, które poprawiają poziom informatyzacji szpitali. Dzięki publikowanym i wdrażanym standardom, platformy regionalne będą mogły ze sobą współpracować w ramach systemu P1. Robimy wiele, aby do tej świadomości przyczyniały się także działania CSIOZ.

Celem wdrażania EDM nie jest spełnienie wymagań Ministerstwa Zdrowia, ale osiągnięcie przez szpital wymiernych, także ekonomicznych efektów oraz poprawa bezpieczeństwa pacjentów. Są to więc inwestycje opłacalne same w sobie, a nie wynikające z konieczności dostosowania się do przepisów.

- Polska otrzymała zgodę Komisji Europejskiej, aby ze środków unijnych skończyć budowę tego centralnego systemu. Zdecydowaliśmy się jednak na pewne ograniczenie jego funkcjonalności. Coś za coś?
- Nie w tym rzecz. Wprowadzenie nowego harmonogramu tego przedsięwzięcia wynika m.in. z faktu, że wcześniej jego zakres był zbyt obszerny, wiele elementów starano się realizować w tym samym czasie, co skutkowało między innymi niedotrzymywaniem kolejnych terminów.

Warto w tym kontekście przypomnieć, że Projekt P1 zawsze był postrzegany głównie z perspektywy Internetowego Konta Pacjenta (IKP), e-Recepty, e-Skierowania oraz wymiany EDM między placówkami. Te podstawowe funkcjonalności nadal są w P1 i na nich teraz się koncentrujemy.