Zmiany w programach lekowych w reumatologii zakładają m.in. zniesienie ograniczenia czasu leczenia dla wszystkich leków refundowanych w ramach programów. Pacjenci, którzy wymagają włączenia nowszych leków, o innych mechanizmach działania, są to najczęściej chorzy, którzy nie odpowiedzieli na wcześniejsze terapie, czyli choroba przebiega u nich ciężej. Dla części nowe leki stanowią najskuteczniejszą, wcześniej niedostępną opcję leczenia lub ich zastosowanie jest wskazane z uwagi na profil bezpieczeństwa. Nie mogą być oni „karani” niekorzystnymi kryteriami dostępu do leczenia.

Dostępność innowacyjnego leczenia dla pacjentów z chorobami zapalnymi stawów w Polsce jest bardzo niska. Szansą na poprawę dostępności, są zmiany kryteriów programów lekowych, skoro to nadal programy lekowe pozostają obowiązującą formą refundacji ww. leków. W 2017 r. programy lekowe w reumatologii przeszły gruntowne zmiany, które pozwoliły na większą indywidualizację leczenia. Ułatwiły leczenie pacjentów, a jednocześnie nie spowodowały wzrostu kosztów po stronie płatnika publicznego.

Co więcej, na skutek odpowiedzialnej postawy lekarzy reumatologów i racjonalnego wykorzystywania środków publicznych Narodowy Fundusz Zdrowia z roku na rok oszczędza co raz większą kwotę, co jest związane z szerokim stosowaniem leków biologicznych biopodobnych u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS), łuszczycowym zapaleniem stawów (ŁZS), zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa (ZZSK) i młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów (MIZS). Udział najtańszych leków zawierających substancje czynne dla adalimumabu, etanerceptu oraz infliksymabu stanowi ok. 51% u pacjentów z RZS/MIZS, ok. 59% u pacjentów z ŁZS i ok. 73% u pacjentów z ZZSK. Dzięki temu płatnik publiczny oszczędza kilkadziesiąt milionów złotych rocznie.

Kryteria do korekty
Aktualnie programy lekowe w reumatologii wymagają kolejnych zmian, tak aby ich opisy były w pełni zgodne z aktualnymi rekomendacjami i wiedzą medyczną. Korekty wymagają zarówno kryteria kwalifikacji, obejmujące w przypadku pacjentów z RZS i ŁZS m.in. umożliwienie kwalifikacji do leczenia pacjentów z umiarkowaną aktywnością choroby, jak i kryteria prowadzenia terapii, z których najważniejsze to zniesienie administracyjnych ograniczeń czasu leczenia.