Prof. Piotr Wysocki z Zachodniopomorskiego Centrum Onkologii w Szczecinie powiedział podczas debaty zorganizowanej w środę (27 maja) w Warszawie, że wraz z wprowadzeniem Karty Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego (DiLO) słusznie położono nacisk na jak najszybsze wykrywanie nowotworów i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Zaniedbano jednak leczenia zaawansowanych nowotworów, czego przykładem jest rak piersi.

- DiLO obejmuje jedynie chorych z podejrzeniem choroby nowotworowej - wyjaśniał prezes Fundacji Watch Health Care (WHC), Krzysztof Łanda. Przyznał, że zgodnie z obietnicami, tzw. zielona karta skróciła okres od rozpoczęcia diagnostyki do leczenia do 9 tygodni.

- Tą szybka ścieżką nie są jednak objęte kobiety z nawrotowym rakiem piersi, również wymagające specjalistycznej diagnostyki i wdrożenia kolejnego etapu leczenia - podkreślił.

Krzysztof Łanda przedstawił wyliczenia z początku kwietnia 2015 r. sugerujące, że w przypadku kobiet, które nie są objęte pakietem onkologicznym (DiLO), czas oczekiwania na leczenie od podejrzenia przez pacjentkę guzka w piersi sięga prawie 6 miesięcy.

Prof. Wysocki zwrócił również uwagę, że kobiety z zaawansowanym rakiem piersi mają ograniczony dostęp do leków innowacyjnych.

- Preparaty te pozwalają często dłużej i bezpieczniej leczyć chorobę przewlekłą, za jaką uznaje się raka piersi - dodał. Jego zdaniem, utrudnienia te powstały po zlikwidowaniu tzw. chemioterapii niestandardowej i wprowadzeniu programów lekowych.

Z raportu Fundacji Onkologicznej Osób Młodych Alivia wynika, że na 30 innowacyjnych leków zarejestrowanych w ostatnich 10 latach, aż 12 w nie jest w Polsce refundowanych.

- Kolejnych 16 preparatów jest dostępnych, ale z ograniczeniami, a jedynie 2 leki mogą być przepisywane przez lekarzy bez ograniczeń - podkreśliła wiceprezes Fundacji Agata Polińska. Dodała, że wykorzystanie 18 dostępnych leków nie przekracza nawet jednej czwartej średniej europejskiej.

Krzysztof Łanda zwrócił uwagę, że przyjęte w naszym kraju kryteria refundacji leków innowacyjnych są często bardziej rygorystyczne niż wytyczne międzynarodowych towarzystw medycznych, dlatego dostępne są dla niewielkiej grupy chorych.