- Panuje przekonanie - zarówno w opinii publicznej jak i w środowisku medycznym - że ciąży i raka nie da się pogodzić - mówiła Marta Ozimek-Kędzior z Fundacji Rak'n'Roll - Wygraj Życie podczas środowej konferencji prasowej. Dodała, że ponad trzy czwarte kobiet spotyka się z zaleceniem przerwania ciąży, jako podstawą leczenia onkologicznego. 

Ozimek-Kędzior zwróciła uwagę, że z roku na rok zwiększa się liczba kobiet w ciąży chorujących na raka, co jest spowodowane wzrostem zachorowań na nowotwory wraz z wiekiem oraz coraz późniejszym macierzyństwem. 

Kierownik Oddziału Zachowawczego Kliniki Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej w warszawskim Centrum Onkologii dr n. med. Jerzy Giermek powiedział, że jedna na tysiąc ciężarnych kobiet choruje na nowotwór. Dodał, że ciężarne kobiety często nie wykazują czujności onkologicznej, co znacznie opóźnia diagnozę. Ponadto kobiety są przekonane o braku możliwości leczenia onkologicznego podczas ciąży. 

Wśród ciężarnych kobiet leczonych w ostatnim czasie w Centrum Onkologii najwięcej chorowało na nowotwory układu chłonnego, piersi, narządu rodnego oraz tkanek miękkich i kości. Giermek wyjaśniał, że z reguły lekarze mogą wówczas przeprowadzać leczenie chirurgiczne, natomiast chemioterapia może być stosowana dopiero po pierwszym trymestrze ciąży. W leczeniu tej grupy chorych radioterapia stosowana jest jedynie ze wskazań życiowych. 

- Rokowanie w tych najcięższych nowotworach występujących w ciąży - a więc rak szyjki macicy i rak piersi - jest podobne u kobiet w ciąży i kobiet nieciężarnych - podkreślił kierownik I Katedry i Kliniki Położnictwa i Ginekologii WUM prof. Mirosław Wielgoś.

Zwrócił uwagę, że o ile istnieją międzynarodowe rekomendacje dotyczące leczenia nowotworów w trakcie ciąży, o tyle brak jest zaleceń dotyczących opieki położniczej u kobiet chorych na nowotwory. 

Zapewnił, że diagnoza onkologiczna nie musi oznaczać konieczności przerwania ciąży, zdarzają się jednak sytuacje, w których jest to wskazane i uzasadnione. - Nie może być takiej sytuacji, że pacjentka, u której jest wskazana terminacja ciąży - i ta pacjentka tego chce - chodzi od jednego miejsca do drugiego, bo jej mówią "nie", bo jest klauzula sumienia; szpital ma sumienie, które odmawia mu wykonania tego zabiegu - mówił Wielgoś.