Leczenie afatynibem znacząco zmniejszało ryzyko zgonu o 19%, wydłużając medianę czasu przeżycia pacjentów o 7,9 miesiąca w porównaniu z 6,8 miesiąca po stosowaniu erlotynibu. Po 1 roku przeżywało znacznie więcej pacjentów leczonych afatynibem niż leczonych erlotynibem (36,4% w por. z 28,2%).

Szczegóły analizy OS (streszczenie 8002) przedstawiono na dorocznym sympozjum Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej ASCO (American Society of Clinical Oncology) 2015 w Chicago w Stanach Zjednoczonych.

- Pełne wyniki tego badania będą podstawą złożenia jeszcze w tym roku wniosków rejestracyjnych. Afatynib nie jest dopuszczony do stosowania u chorych na raka SCC płuca - informuje Boehringer Ingelheim.

Czas przeżycia całkowitego (OS) stanowił główny drugorzędowy punkt końcowy tego randomizowanego badania fazy III z bezpośrednim porównaniem i był analizowany po uzyskaniu pozytywnych wyników dla pierwszorzędowego punktu końcowego, tj. czasu przeżycia bez progresji choroby (PFS), które przedstawiono w 2014 roku.

W aktualizacji analizy PFS potwierdzono znaczące zmniejszenie ryzyka progresji nowotworu o 19% u chorych leczonych afatynibem w porównaniu z erlotynibem.

Opóźnieniu progresji nowotworu stwierdzanemu w trakcie leczeniu afatynibem towarzyszyła lepsza kontrola objawów choroby nowotworowej: większy odsetek pacjentów leczonych afatynibem odnotował złagodzenie kaszlu (43,4% w porównaniu z 35,2%), duszności (51,3% w porównaniu z 44,1%) oraz poprawę jakości życia (35,7% w porównaniu z 28,3%) niż w grupie pacjentów stosujących erlotynib.

Te wyniki skomentował prof. Jean Charles Soria, który pełni rolę badacza w badaniu klinicznym LUX-Lung 8 i jest dyrektorem Działu Rozwoju Leków w Gustave Roussy Cancer Centre w Paryżu we Francji.

- Rak płaskonabłonkowy płuca to choroba trudna w leczeniu, której towarzyszą inne choroby; pacjenci mogliby odnosić korzyści z nowych opcji terapeutycznych. Wyniki badania LUX-Lung 8 są bardzo zachęcające, ponieważ dowodzą klinicznego znaczenia ukierunkowania terapii na receptory ErbB w przypadku tej choroby - stwierdza prof. Soria.

- W międzynarodowych wytycznych uznano erlotynib za leczenie drugiego rzutu w przypadku raka płaskonabłonkowego płuca, a lepsze wyniki wykazane dla afatynibu sugerują, że lek ten może przynieść dodatkowe korzyści tej populacji pacjentów - dodał.

Częstość występowania ciężkich działań niepożądanych była podobna w obu grupach terapeutycznych stosujących afatynib i erlotynib (57,1% w porównaniu z 57,5%).

 

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• RAK PŁUCA