Dokument w ciągu ostatniego roku opracował zespół złożony z mazowieckich konsultantów w zakresie perinatologii oraz położnictwa i ginekologii, w którym znaleźli się również psycholog, ksiądz i pracownicy urzędu wojewódzkiego. Rekomendacje trafiły już do szpitali w Ciechanowie, Żurominie, Mławie, Sochaczewie, Pułtusku i Płońsku, a także w Sierpcu i Gorzewie. Otrzymał je także Wojewódzki Szpital Zespolony w Płocku.

Docelowo pakiet rekomendacji zostanie przekazany wszystkim 52 oddziałom położniczo-ginekologicznych funkcjonującym na Mazowszu.

Jak poinformował podczas spotkania w płockim szpitalu wojewoda mazowiecki Jacek Kozłowski, rocznie w województwie odnotywanych jest ponad 6 tys. przypadków samoistnych poronień, martwych urodzeń lub śmierci żywo urodzonych noworodków, a jednocześnie coraz większa liczba kobiet, którą dotknął dramat utraty ciąży, pragnie zorganizować pogrzeb.

- Jest wymogiem czasu taki zestaw dobrych praktyk i rekomendacji dla personelu medycznego wszystkich szpitali z oddziałami ginekologiczno-położniczymi w województwie mazowieckim. Chcemy pomóc szpitalom nie narzucając im rozwiązań, ale podpowiadając to, co już w wielu placówkach jest stosowane - podkreślił Kozłowski. Wojewoda zaznaczył jednocześnie, że wraz z dokumentem adresowanym do personelu szpitali powstał drugi, zawierający niezbędne informacje dla pacjentek i ich bliskich.

- Myślę, że powstał ważny i dobry dokument, w jakimś sensie pionierski, ponieważ jeszcze w Polsce dotąd nie próbowano zebrać w taki sposób tych dobrych praktyk oraz informacji o wszystkich przepisach prawnych. Często kobieta nie wie, co tak naprawdę przysługuje jej w takiej sytuacji, jak utrata ciąży, nie jest świadoma często tego, że jest to urlop macierzyński czy świadczenie finansowe po spełnieniu odpowiednich warunków - powiedział Kozłowski.

Prof. dr hab. nauk medycznych Krzysztof Czajkowski, mazowiecki konsultant wojewódzki w dziedzinie perinatologii, przyznał, że opracowanie rekomendacji dot. postępowania w przypadkach utraty ciąży przez pacjentki, a adresowanych do personelu medycznego szpitali, okazało się zagadnieniem wielowymiarowym, przede wszystkim z uwagi na obserwowane w praktyce różne zachowania kobiet w zależności od zaawansowania ciąży.