Dokument w ciągu ostatniego roku opracował zespół złożony z mazowieckich konsultantów w zakresie perinatologii oraz położnictwa i ginekologii, w którym znaleźli się również psycholog, ksiądz i pracownicy urzędu wojewódzkiego. Rekomendacje trafiły już do szpitali w Ciechanowie, Żurominie, Mławie, Sochaczewie, Pułtusku i Płońsku, a także w Sierpcu i Gorzewie. Otrzymał je także Wojewódzki Szpital Zespolony w Płocku.

Docelowo pakiet rekomendacji zostanie przekazany wszystkim 52 oddziałom położniczo-ginekologicznych funkcjonującym na Mazowszu.

Jak poinformował podczas spotkania w płockim szpitalu wojewoda mazowiecki Jacek Kozłowski, rocznie w województwie odnotywanych jest ponad 6 tys. przypadków samoistnych poronień, martwych urodzeń lub śmierci żywo urodzonych noworodków, a jednocześnie coraz większa liczba kobiet, którą dotknął dramat utraty ciąży, pragnie zorganizować pogrzeb.

- Jest wymogiem czasu taki zestaw dobrych praktyk i rekomendacji dla personelu medycznego wszystkich szpitali z oddziałami ginekologiczno-położniczymi w województwie mazowieckim. Chcemy pomóc szpitalom nie narzucając im rozwiązań, ale podpowiadając to, co już w wielu placówkach jest stosowane - podkreślił Kozłowski. Wojewoda zaznaczył jednocześnie, że wraz z dokumentem adresowanym do personelu szpitali powstał drugi, zawierający niezbędne informacje dla pacjentek i ich bliskich.

- Myślę, że powstał ważny i dobry dokument, w jakimś sensie pionierski, ponieważ jeszcze w Polsce dotąd nie próbowano zebrać w taki sposób tych dobrych praktyk oraz informacji o wszystkich przepisach prawnych. Często kobieta nie wie, co tak naprawdę przysługuje jej w takiej sytuacji, jak utrata ciąży, nie jest świadoma często tego, że jest to urlop macierzyński czy świadczenie finansowe po spełnieniu odpowiednich warunków - powiedział Kozłowski.

Prof. dr hab. nauk medycznych Krzysztof Czajkowski, mazowiecki konsultant wojewódzki w dziedzinie perinatologii, przyznał, że opracowanie rekomendacji dot. postępowania w przypadkach utraty ciąży przez pacjentki, a adresowanych do personelu medycznego szpitali, okazało się zagadnieniem wielowymiarowym, przede wszystkim z uwagi na obserwowane w praktyce różne zachowania kobiet w zależności od zaawansowania ciąży.

- Po pierwsze, czym innym jest utrata ciąży po 22. tygodniu, czyli poród przedwczesny, kiedy rodzi się dziecko i w okresie okołoporodowym umiera lub umiera wewnątrzmacicznie i rodzi się martwe. Tu wiemy, że znakomita większość matek przeżywa żałobę i chce pożegnać się z dzieckiem. Drugim aspektem jest poronienie ciąży ok. 15 do 20. tygodnia, gdzie znaczna część kobiet chce się pożegnać, ale nie wszystkie. Zupełnie innym problemem jest ciąża wczesna, do 12.-14. tygodnia, gdy kobieta nie czuła ruchów i jej stosunek do ciąży rzadziej jest bardzo osobisty. W tej grupie są również kobiety, które wiedząc, że dziecko jest obarczone ciężkimi wadami, nie decyduje się na kontynuację ciąży - wyliczył prof. Czajkowski.

Dodał, że z zebranych wstępnie danych wynika, że przynajmniej ok. 15 proc. kobiet, które utraciło ciążę, chce pożegnać się z dzieckiem.

Prof. Czajkowski zwrócił jednocześnie uwagę na zróżnicowaną liczbę przypadków utraty ciąży w poszczególnych szpitalach oraz fakt, że placówki, w których podobnych zdarzeń jest stosunkowo dużo, posiadają przynajmniej częściowo opracowane procedury, natomiast placówki, gdzie zdarzenia te są rzadkie, zwykle w ogóle nie mają odpowiednich procedur. Dlatego w opracowanych rekomendacjach zawarto m.in. sugestie dot. stworzenia intymnych, indywidualnych warunków dla kobiety przeżywającej utratę ciąży i żałobę, propozycje pomocy psychologicznej dla pacjentki, ale też ojca dziecka, a także wskazówki praktyczne, o czym warto pamiętać, np. że określenie płci dziecka stwarza możliwość uzyskania zasiłku.

Jak poinformował Mazowiecki Urząd Wojewódzki, po pół roku od przekazania szpitalom rekomendacji dokonana zostanie pierwsza ocena ich funkcjonowania, uwzględniająca m.in. uwagi personelu medycznego, stosującego opisane zalecenia w praktyce. Na podstawie dołączonej ankiety ocenie poddane mają zostać m.in. warunki organizacyjne szpitali, dostępność pomieszczeń do pożegnania się matki z dzieckiem, a także możliwość zapewnienia opieki psychologa i wsparcia osoby duchownej.

• CIĄŻA
• GINEKOLOGIA I POŁOŻNICTWO
• MARTWE URODZENIA