Efekt brzasku w glikemii. Jaki jest prawidłowy poziom cukru o poranku?
Efektem brzasku w glikemii nazywamy poranny skok poziomu cukru we krwi, który występuje w źle kontrolowanej chorobie cukrzycowej. Jako przyczynę wskazuje się fizjologiczny wyrzut hormonów godzinach między 3. a 6. rano. Dlaczego tak się dzieje?

- Efekt brzasku polega na wzroście stężenia glukozy we krwi w godzinach rannych, co skutkuje wysokim poziomem cukru po obudzeniu
- Zjawisko to pojawia się w przypadku źle kontrolowanej cukrzycy obu typów, ale najczęściej występuje u chorych na cukrzycę typu 1 (szczególnie u dzieci)
- Dla ustalenia, czy u pacjenta pojawia się zjawisko brzasku należy przez kilka dni kontrolować glikemię
- Co ważne, wysoki poziom cukru we krwi w godzinach porannych może mieć również inne przyczyny, m.in. stan zapalny, nieodpowiednia dawka leku przeciwcukrzycowego czy obfity posiłek zjedzony poprzedniego wieczora
Zakazana lista w cukrzycy. Tego jeść nie wolno
Efekt brzasku w glikemii. Jaki powinien być poziom cukru we krwi?
Efekt brzasku (hiperglikemia poranna) to zjawisko, gdy dochodzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi w godzinach porannych (pomiędzy 3 a 6 rano). Skutkuje m.in. wysokim poziomem cukru po obudzeniu.
Jako przyczynę tego zjawiska podaje się fizjologiczny wyrzut hormonów:
- adrenaliny,
- glukagonu,
- hormonu wzrostu,
- kortyzolu.
Prawidłowy poziom cukru we krwi rano to:
- 70-90 mg/dl (u osób zdrowych),
- 100-110 mg/dl (u osób chorych na cukrzycę).
Kogo dotyka efekt brzasku?
Hiperglikemia poranna przede wszystkim obserwowana jest u osób ze źle skontrolowaną cukrzycą w obu typach. Najprościej ujmując, cukrzyca należy do grupy chorób metabolicznych, których cechą jest podwyższony poziom glukozy we krwi – wynika to z problemów w produkcji albo działaniu insuliny, co wyjaśnia portal.abczdrowie.pl.
Efekt brzasku przy cukrzycy:
- Typu 1 – hiperglikemia poranna jest konsekwencją zwiększonego wydzielania hormonów o działaniu przeciwnym do insuliny w momencie, kiedy podana zewnętrznie insulina powoli zmniejsza swoje stężenie (problem dotyka 25-50 proc. osób),
- Typu 2 – efekt brzasku ma związek z osłabioną insulinowrażliwością (problem dotyka 3-50 proc. osób).
Zjawisko pojawia się częściej przy cukrzycy typu 1, w szczególności u dzieci w okresie dojrzewania (ma to bezpośredni związek z wydzielaniem hormonu wzrostu).
Efekt brzasku a efekt Somogyi
Co ważne, poranna hiperglikemia niekoniecznie musi zawsze oznacza efekt brzasku. Może mieć także związek z efektem Somogyi. Dochodzi do niego, gdy w trakcie snu poziom cukru obniża się (hipoglikemia nocna), natomiast organizm uwalnia hormony powodujące wzrost stężenia cukru we krwi. Dzieje się tak, gdy w nocy stężenie insuliny jest za wysokie albo został pominięty ostatni posiłek przed snem.
Inne możliwe przyczyny wysokiego poziomu cukru rano, np.:
- nieodpowiednia dawka bądź rodzaj leku przeciwcukrzycowego,
- spożycie przed snem posiłku obfitującego w węglowodany, tłuszcze i białko,
- stan zapalny lub infekcja,
- brak aktywności fizycznej.
Czy można zapobiec efektowi brzasku?
Najlepiej w pierwszej kolejności sprawdzić, czy mamy do czynienia z efektem brzasku. Należy przez kilka dni kontrolować glikemię w odpowiednich godzinach:
- O północy,
- Około godziny 4 i 6 rano,
- Po przebudzeniu.
O występowaniu zjawiska mówimy wtedy, gdy zauważalny jest stopniowy wzrost glukozy od godziny 4. rano. Oznacza to, że kluczowym rozwiązaniem jest kontrola glikemii. Pomocne zalecenia:
- utrzymanie prawidłowej masy ciała,
- zwiększenie aktywności fizycznej,
- spożywanie na kolację małej ilości węglowodanów, tłuszczy i większej ilości białka,
- zjadanie śniadań,
- zwiększenie dawek leków przeciwcukrzycowych przyjmowanych wieczorem (jedynie po konsultacji lekarskiej),
- zmiana insuliny długodziałającej ludzkiej na długodziałający analog insuliny albo na pompę insulinową u młodych pacjentów (po konsultacji lekarskiej).
Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.
ZOBACZ KOMENTARZE (0)