Opublikowano nowelizację rozporządzenia ws. profilaktyki chorób odtytoniowych

Rozporządzenie dotyczy programu profilaktyki chorób odtytoniowych, w tym przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Modyfikuje wymagania jakie muszą spełniać realizatorzy programu oraz dostosowuje go do obecnych wyzwań krajowego zdrowia publicznego.

- Z analiz przeprowadzonych przez Ministerstwo Zdrowia wynika, że w 2019 r. szacunkowe roczne zapotrzebowanie na program profilaktyki chorób odtytoniowych (w tym POChP) wynosiło 549 tys. osób dorosłych, przy założeniu, że z programu chciałoby skorzystać 50 proc. osób podejmujących próbę rzucenia palenia (…) Wyniki wskazują, że największe zapotrzebowanie na program występuje na terenie województw: mazowieckiego (76 tys.), śląskiego (65 tys.), wielkopolskiego (50 tys.), małopolskiego (49 tys.) i dolnośląskiego (42 tys.). Przy założeniu, że co czwarty dorosły Polak podejmujący próbę zerwania z nałogiem zdecyduje się skorzystać z programu powinno się zapewnić miejsce dla 274 tys. osób, natomiast gdyby 75 na 100 osób rzucających palenie zdecydowało się na udział w programie liczba miejsc koniecznych do zapewnienia wzrosłaby do 823 tys. osób - wskazano w uzasadnieniu do rozporządzenia.

Program, jak dodaje resort zdrowia, został uzupełniony o pomoc w rezygnacji z używania nowatorskich wyrobów tytoniowych oraz elektronicznych papierosów.

- Ponadto, ze względu na to, że zespół uzależnienia od nikotyny jest chorobą przewlekłą i często wymaga podejmowania wielokrotnych działań, proponuje się zmianę dotyczącą umożliwienia wielokrotnego podjęcia leczenia, dodaje się również możliwość prowadzenia terapii (indywidualnej i grupowej) przez psychologa posiadającego udokumentowane umiejętności w leczeniu zespołu uzależnienia od tytoniu oraz dopuszcza się możliwość kontynuacji udziału w programie pomimo zdiagnozowania innych chorób - wyliczają przedstawiciele MZ.

Dodatkowo zaproponowano, by warunkiem umożliwiającym prowadzenie leczenia osoby uzależnionej od nikotyny było posiadanie przez lekarza jedynie udokumentowanej umiejętności w leczeniu zespołu uzależnienia od tytoniu (np. certyfikatu leczenia uzależnienia od tytoniu), jak również by wsparcie psychologiczne (indywidualne lub grupowe) było dostępne dla wszystkich pacjentów, również tych zakwalifikowanych do farmakoterapii.

Poza tym założono, że etap specjalistyczny programu powinien być zaoferowanym pacjentom powyżej 16. roku życia.

 

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• CHOROBY PŁUC