Inne ośrodki prowadzące leczenie onkologiczne powinny być w kontakcie merytorycznym z centrami onkologii przygotowanymi fachowo, jeśli chodzi o kadrę specjalistyczną.

O potrzebie takiej organizacji sieci lecznictwa onkologicznego mówimy jednym głosem - jako ogólnopolskie zrzeszenie 18 instytutów i centrów onkologicznych - w dezyderatach przekazanych Ministerstwu Zdrowia. Daje się bowiem zauważyć, że obecna organizacja lecznictwa onkologicznego może czasami utrudniać pacjentowi właściwe leczenie. To bardzo zależy od lekarza i miejsca, gdzie pacjent się znajdzie. Jeśli lekarz wskaże pacjentowi ośrodki, do których ma się udać na dalsze leczenie, to w porządku.

Natomiast my spotykamy się - w woj. białostockim w nieznacznej liczbie, ale w większych populacyjnie regionach częściej - z przypadkami, gdy pacjent po zaopatrzeniu w poradni czy oddziale otrzymuje zalecenie, z którego wynika, że ma sobie poszukać na własną rękę dalszego leczenia. Pacjent pozostawiony sam sobie jest w tym momencie zagubiony. Wprawdzie jest honorowane jego prawo do wyboru miejsca leczenia, ale przecież chory nie jest kompetentny, by decydować o sposobie terapii.

Jednostki służby zdrowia podpisują między sobą umowy umożliwiające przekazywanie pacjenta i są one różnie realizowane. Jako onkolodzy z centrów onkologii dostrzegamy, że pacjent nie zawsze trafia wtedy we właściwym czasie i do właściwego miejsca, żeby kontynuować leczenie. Dlatego optujemy za leczeniem kompleksowym, prowadzonym w jak największym stopniu w jednym miejscu.

Obliczono, iż tylko z tego powodu, że leczenie pacjentów z chłoniakami nie jest prowadzone kompleksowo, czyli w ośrodku, gdzie dostępne są wszystkie metody leczenia czy diagnostyki, wyleczalność jest o 30% niższa.

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.