Przypomnijmy, że ubiegłoroczna decyzja RPP dotyczyła procedury i trybu zaopatrywania się w leki biologiczne przez jeden ze szpitali. Rzecznik uznał, że to nie wynik przetargu, ale lekarz prowadzący chorego powinien decydować o rodzaju stosowanego leczenia w oparciu o swoją wiedzę medyczną. Lekarz podejmuje decyzję czy można dokonać zamiany jednego leku biologicznego na inny.

Jak komentuje adw. Monika Duszyńska z Kancelarii Adwokackiej Law for Lifesciences, reprezentująca pacjentów w tej sprawie, „sprawa ta ma charakter precedensowy i ma szansę wyznaczyć nowe standardy w stosowaniu leków biologicznych w szpitalach”.

- Zasadniczą rolę przy podejmowaniu decyzji o kontynuacji czy ewentualnej zmianie terapii lekiem biologicznym powinien odgrywać lekarz. Rzecznik Praw Pacjenta w swojej decyzji, podtrzymanej przez WSA, a następnie NSA wskazał, że „dokonując zamówienia z zastosowaniem przetargu nieograniczonego, szpital zawsze powinien mieć na względzie wymagania aktualnej wiedzy medycznej u konkretnych pacjentów w zakresie zasadności zmiany bądź kontynuowania leczenia danym lekiem. Przy tym zasadą powinno być to, iż kontynuuje się leczenie tym samym lekiem, jaki był poprzednio stosowany” - podkreśla Monika Duszyńska.

O koniecznych zmianach regulacyjnych i systemowych, które będą gwarantowały przestrzeganie praw pacjenta i zapewniały zasady bezpieczeństwa stosowania terapii biologicznych dyskutowali w poniedziałek (24 czerwca) eksperci w Warszawie podczas debaty towarzyszącej premierze monografii „Leczenie biologiczne a prawa pacjenta”.

Uczestnicy dyskusji zwracali uwagę, że w świetle prawomocnych postanowień WSA oraz NSA, szpitale nie mogą i nie powinny uzależniać zastosowania konkretnej metody leczenia od uwarunkowań ekonomicznych. Ponadto szpital, jako podmiot leczniczy, związany umową z NFZ na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, ponosi odpowiedzialność za ordynowanie leków zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz z aktualną wiedzą medyczną.

- Skuteczność i bezpieczeństwo terapii są kluczowe, by pacjenci realnie skorzystali z możliwości, jakie oferuje szerszy dostęp do leków biologicznych - zarówno referencyjnych, jak i biopodobnych. Aby tak się stało, u źródła każdej decyzji terapeutycznej dotyczącej wyboru i ewentualnej zmiany stosowanej terapii (zmiany leku biologicznego referencyjnego na lek biopodobny, biopodobnego na referencyjny, czy biopodobnych między sobą), powinna leżeć przede wszystkim wiedza medyczna i doświadczenie kliniczne lekarzy - podkreślali eksperci.