Do przeprowadzenia takiego dowodu wystarczające są: krótki czas między podaniem szczepionki a wystąpieniem choroby, brak zachorowań na tę chorobę w rodzinie, a także znaczna liczba odnotowanych przypadków wystąpienia tej choroby w następstwie przyjęcia szczepionki - uznał Trybunał w Luksemburgu - podaje Rzeczpospolita.

Sprawa na której oparł się Trybunał dotyczy pacjenta,  który latach 1998 i 1999 został zaszczepiony przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Wkrótce po tym wystąpiły u niego objawy stwardnienia rozsianego (SM), na które zmarł w 2011 r.

Przed śmiercią, w roku 2006 r. M.W. wystąpił wraz z rodziną z pozwem o odszkodowanie przeciwko Sanofi Pasteur, producentowi szczepionki. Zdaniem rodziny i pacjenta chorobę wywołała podana szczepionka.

W ogłoszonym wyroku Trybunał uznał za zgodną z dyrektywą regułę dowodową, która uprawnia sąd, w braku pewnych i niepodważalnych dowodów, do stwierdzenia wady szczepionki oraz istnienia związku przyczynowego między tą wadą a zachorowaniem z wystarczająco wysokim stopniem prawdopodobieństwa.

Warunkiem jest dostarczenie sądowi zbioru poważnych, precyzyjnych i spójnych przesłanek, a takie w sprawie chorego na SM wystąpiły.

Więcej: www.rp.pl

• SZCZEPIONKA