Trybunał rozpoznawał sprawę w pełnym składzie, żaden z sędziów nie zgłosił zdania odrębnego.

Sejm uchwalił zmiany w tej ustawie na początku stycznia, miały one m.in. regulować zasady ustalania wysokości opłat za pobyt w izbach wytrzeźwień. Dodatkowo jednak zapisy ustawy podczas prac legislacyjnych uzupełniono o zawarte wcześniej w rozporządzaniu kwestie stosowania środków przymusu bezpośredniego wobec osób trafiających do izb.

W połowie stycznia prezydent zdecydował o skierowaniu nowelizacji do TK. We wniosku zakwestionowany został przepis dotyczący stosowania przymusu. Przymus ten - zgodnie z uchwalonym przepisem - w formie unieruchomienia osoby miałby polegać na obezwładnieniu z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftanów bezpieczeństwa albo "innych urządzeń technicznych". Zapis ten przewidywał więc otwarty katalog środków przymusu, co - jak wskazał prezydent - nie jest zgodne z ustawą zasadniczą.

Trybunał podzielił argumentację prezydenta wskazując, że niedopuszczalne jest pozostawienie w ustawie tak dużego zakresu swobody odnośnie stosowania przymusu.

Inny zarzut dotyczył tego, że prezydent otrzymał nowelizację 11 stycznia, a ustawodawca określił termin jej wejścia w życie na 17 stycznia - okres pomiędzy ogłoszeniem ustawy a jej wejściem w życie wynosiłby więc maksymalnie tylko pięć dni. 

- Prezydent zwróci się teraz do marszałek Sejmu o opinię, czy podpisać ustawę z pominięciem niekonstytucyjnych przepisów, czy też dostrzegana jest zasadność zwrotu ustawy do Sejmu w celu wprowadzenia poprawek - powiedział dziennikarzom mec. Aleksander Proksa reprezentujący Kancelarię Prezydenta. Dodał, że - do czasu wejścia w życie nowelizacji - w kwestii pobierania opłat za pobyt w izbach wytrzeźwień w obecnie obowiązującym stanie prawnym nie ma dostatecznych przepisów, na podstawie których może być pobierana taka opłata.

Podobał się artykuł? Podziel się!