Prokurator Prokuratury Okręgowej w Łodzi nie zgodził się z tym rozstrzygnięciem Sądu Okręgowego w Łodzi i złożył kasację do Sądu Najwyższego.

W swojej kasacji prokurator wskazał między innymi, że Sąd II instancji w rażący sposób naruszył przepisy prawa karnego materialnego. Błędnie uznał bowiem, że przyjęcie przez oskarżonego ordynatora łapówek w łącznej kwocie 3 tysiące 900 złotych w zamian za przyspieszenie zabiegów operacyjnych pacjentów i opiekę medyczną nad nimi, stanowi wypadek mniejszej wagi z art. 228 par. 2 kodeksu karnego, a nie typ podstawowy przestępstwa przyjęcia łapówki z art. 228 par. 1 kodeksu karnego.

Prokurator podkreślił, że podnoszone przez Sąd okoliczności, iż przyjęcie korzyści majątkowej przez oskarżonego nie nastąpiło w zamian za wykonanie określonych czynności oraz nie uzależniał on ich podjęcia od wręczenia korzyści, nie żądał jej, nie sugerował pacjentom, by przekazali pieniądze i nie okazywał w sposób czynny akceptacji takiego zachowania, nie mogą stanowić podstawy do zastosowania uprzywilejowanej formy przestępstwa korupcji (art. 228 par. 2 kodeksu karnego). Gdyby bowiem takie zachowania oskarżonego wystąpiły, to ponosiłby on odpowiedzialność za kwalifikowane formy przestępstwa korupcji, które są surowiej karane (art. 228 par. 3 i 4 kodeksu karnego). Przyjęcie korzyści lub jej obietnicy w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa jest warunkiem koniecznym do przyjęcia kwalifikowanego typ przestępstwa sprzedajności z art. 228 par. 3 kodeksu karnego, zaś uzależnienie czynności służbowej od otrzymania korzyści albo jej obietnicy lub żądanie takiej korzyści łączy się z kolejnym typem kwalifikowanym sprzedajności z art. 228 par. 4 kodeksu karnego. Jeżeli natomiast funkcjonariusz publiczny uzależnia od otrzymania korzyści majątkowej czynność służbową, do której wykonania był nie tylko uprawniony, lecz także zobowiązany przepisami prawa, to zachowanie takie wyczerpuje znamiona określone w art. 228 par. 3 i 4 kodeksu karnego.

W ocenie prokuratury niewystąpienie w zachowaniu oskarżonego Zbigniewa M. okoliczności kwalifikujących przestępstwo korupcji nie może być uznane za okoliczność uprzywilejowującą. A tak właśnie uznał Sąd Okręgowy w Łodzi, czym - w ocenie prokuratury - w rażący sposób naruszył przepisy prawa karnego materialnego.