Andrzej Mądrala, wiceprezydent Pracodawców RP, pod kierownictwem którego pracował zespół ekspertów, wyjaśnia w rozmowie z portalem rynekzdrowia.pl, że dzięki temu połączeniu w resorcie znalazłyby się wszystkie pieniądze faktycznie przeznaczane na opiekę zdrowotną.

- Poza resortem zdrowia mamy obecnie olbrzymie środki wydawane m.in. na rehabilitację, zasiłki, sanatoria. Problemy związane ze zdrowiem społeczeństwa finansowane są m.in. ze składki zdrowotnej, składki rentowej, składki chorobowej. Tymczasem wszystkie pieniądze powinny znajdować się w jednej kasie, aby nie rozmywać systemu - wskazuje Andrzej Mądrala.

Wyjaśnia jednocześnie, że nowy resort (MZiOS) powinien inicjować i realizować narodowe programy ochrony zdrowia i opieki społecznej oraz zapewnić synergię pomiędzy polityką zdrowotną i polityką społeczną w celu maksymalizacji korzyści i zmniejszenia kosztów pośrednich chorób.

Politycy o MZiOS
Pomysł powołania w miejsce obecnego resortu zdrowia Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej pozytywnie ocenia senator Bolesław Piecha (PiS), były przewodniczący sejmowej Komisji Zdrowia. W rozmowie z portalem rynekzdrowia.pl podkreśla, że inicjatywa ta nie jest zresztą nowa i znajduje się m.in. w programie jego partii.

- Kwestie związane z rentami, zasiłkami chorobowymi, zwolnieniami lekarskimi itp. powinny być zarządzane przez jeden organ.  Inaczej wprowadza się niepotrzebny bałagan i biurokrację - wyjaśnia senator Piecha.

- Zadania realizowane przez Ministerstwo Zdrowia i część zadań obecnego Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej powinny trafić do jednego resortu także dla większej przejrzystości w zakresie podziału środków. Takie rozwiązanie stosowane jest w wielu krajach zachodnich. Izolowanie Ministerstwa Zdrowia jedynie do zadań z zakresu lecznictwa jest zbyt wąskie. W ten sposób nie można kreować całościowej polityki zdrowotnej - dodaje Piecha.

W podobnym tonie wypowiadał się we wrześniu br, w rozmowie z Rynkiem Zdrowia poseł PO Jakub Szulc.

- Można rozważyć skorelowanie wydatków w ramach pomocy społecznej z wydatkami na zdrowie. Środki na opiekę społeczną nie do końca są, moim zdaniem, właściwie kierowane. Problemem jest brak komunikacji między priorytetami opieki społecznej a zdrowotnymi, a to są często ci sami adresaci, wymagający podobnego zabezpieczenia - zaznaczał parlamentarzysta.

O potrzebie koordynacji
Zespół ekspertów ocenia ponadto, że niezbędne są głębokie zmiany w prawodawstwie oraz strategii państwa w zakresie ochrony zdrowia, która musi być oparta na pragmatycznych założeniach. W przeciwnym wypadku system opieki zdrowotnej nie będzie w stanie zapewnić Polakom odpowiedniej opieki medycznej, co wydaje się szczególnie istotne w kontekście starzejącego się społeczeństwa. Tymczasem środki na leczenie są obecnie wydawane nieefektywnie i w dużej mierze przypadkowo.

Jednym z najważniejszych postulatów "Akademii Zdrowia 2030" jest stworzenie Państwowej Agencji Zdrowia, która byłaby odpowiedzialna za tworzenie standardów, monitorowanie jakości, ocenę i wycenę technologii medycznych oraz zarządzenie informacją w ochronie zdrowia. Obecnie role te pełnią odrębne instytucje, m.in. Agencja Oceny Technologii Medycznych, Centrum Monitorowania Jakości czy Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia.

- Biurokracja, przerost procedur administracyjnych i brak kontaktu pomiędzy instytucjami w wielu przypadkach paraliżują system. Stworzenie instytucji, która będzie koordynowała wszystkie te działania, może go jedynie usprawnić - uważa Małgorzata Gałązka-Sobotka z Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego.

O promesach inwestycyjnych
Jarosław Pinkas reprezentujący Ogólnopolskie Stowarzyszenie Szpitali Prywatnych odnosi się z kolei do podziału rynku ochrony zdrowia w Polsce na sektor prywatny i publiczny.

- Powinniśmy przestać dzielić, a skupić się na jakości i wynikach leczenia w polskich placówkach medycznych. Najlepsze ośrodki winny być promowane przez system. Wtedy będziemy mieli stuprocentową pewność, że publiczne pieniądze wydawane są efektywnie i rzeczywiście idą za pacjentem - mówi Jarosław Pinkas.

Potencjał finansowy sektora ochrony zdrowia powinny wzmocnić inwestycje prywatne. Robert Mołdach, ekspert ds. gospodarki zdrowotnej Pracodawców RP podkreśla jednak, że inwestorzy będą powstrzymywać kolejne inwestycje, jeśli nie zostanie wdrożony system promes inwestycyjnych.

- Trudno angażować miliony złotych jeśli nie ma gwarancji, że po zakończeniu procesu inwestycyjnego i spełnieniu warunków płatnika uzyska się kontrakt - ocenia ekspert.

O Mapach Potrzeb Zdrowotnych
Eksperci "Akademii Zdrowia 2030" postulują również opracowanie Mapy Potrzeb Zdrowotnych, która będzie podstawą do stworzenia Narodowego Planu Zdrowia opisującego najważniejsze działania w zakresie ochrony zdrowia na poziomie krajowym. Podstawą do kontraktowania usług medycznych będą natomiast Regionalne Strategie Ochrony Zdrowia tworzone przez samorządy województw na podstawie Regionalnych Map Potrzeb Zdrowotnych, za które odpowiadałby wojewoda.

- Na poziomie regionów mamy największe możliwości rozeznania potrzeb zdrowotnych mieszkańców, najlepszą orientację w niedoborach kadr medycznych, możemy wpływać na racjonalną organizację i struktury placówek ochrony zdrowia. Regionalne Strategie Ochrony Zdrowia powinny być podstawowymi dokumentami planistycznymi służącymi restrukturyzacji oraz rozwojowi sektora ochrony zdrowia - ocenia Roman Kolek, wicemarszałek województwa opolskiego.

O POZ
Istotnym elementem proponowanych zmian jest także rozszerzenie roli podstawowej opieki zdrowotnej, która stanowi fundamentalne ogniwo systemu. Wymaga to ustawowego podniesienia poziomu finansowania POZ, wprowadzenia minimalnych standardów świadczeń, zwiększenia liczby lekarzy rodzinnych przy jednoczesnym zmniejszeniu liczby pacjentów przypadających na jednego lekarza oraz ustawienia stawki kapitacyjnej jako podstawy finansowania.

- Świadczeniami POZ powinien być objęty każdy obywatel Polski. Konieczne jest rozszerzenie możliwości diagnostyczno-terapeutycznych POZ i zastosowanie opłaty za świadczenie za wykonanie określonych procedur. Procentowy udział podstawowej opieki zdrowotnej w planie finansowym płatnika powinien wynosić co najmniej 20 proc. - przekonuje prezes Federacji Porozumienie Zielonogórskie Jacek Krajewski.

O szpitalach klinicznych
Autorzy raportu zwrócili także uwagę, że szpitale kliniczne powinny koncentrować się na prowadzeniu procesu dydaktyki przed i podyplomowej, na prowadzeniu badań naukowych oraz świadczeniu usług zdrowotnych adekwatnych do potrzeb procesu dydaktyki, rozwoju nauki. A z uwagi na koncentrację najwyższych kompetencji i umiejętności personelu, realizacji świadczeń wysokospecjalistycznych powinny pełnić rolę merytorycznego recenzenta oceny działalności medycznej podmiotów leczniczych w aspekcie jakości klinicznej udzielanych świadczeń i zgodności z aktualną wiedzą medyczną.

Dlatego - według autorów raportu - należy szpitale kliniczne wyłączyć z zasad gry rynkowej obowiązującej innych świadczeniodawców: powinny być integralną częścią uczelni i podlegać nadzorowi MZiOS, którego celem byłoby niedopuszczenie do zakłóceń w ich funkcjonowaniu. W ocenie ekspertów, szpital kliniczny powinien być finansowany w formule budżetu centralnego uzależnionego od parametrów uwzględniających poziom naukowy kadry i jej aktywności naukowej, liczby słuchaczy, oraz liczby i poziomu realizowanych świadczeń.

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• REFORMA SYSTEMU OCHRONY ZDROWIA