- Jednym z istotnych elementów tej ustawy będzie wprowadzenie trwałego, ciągłego nadzoru merytorycznego, naukowego nad decyzjami podejmowanymi w zakresie profilaktyki, w tym także chorób zakaźnych - powiedział Radziewicz-Winnicki.

Wiceminister zdrowia podkreślił, że od końca 2012 r. w Polsce występuje epidemia wyrównawcza różyczki (chorują roczniki przed laty niezaszczepione). Przypomniał, że obecnie w naszym kraju przeciwko różyczce szczepione są dzieci obojga płci. Szczepienia wprowadzono do obowiązkowego kalendarza w 1988 r., początkowo dotyczyły jednak tylko dziewcząt w 13. roku życia.

Z danych Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego wynika, że do 15 czerwca zarejestrowano ponad 32 tys. zachorowań na różyczkę - prawie dziesięciokrotnie więcej niż w tym samym okresie 2012 r. Różyczka zaatakowała głównie młodych mężczyzn w wieku 19-24 lat oraz tych nieco starszych od 25. do 28. roku życia.

Zakażenie różyczką na ogół nie jest groźne (poza grupą kobiet w ciąży i osób starszych). Najczęściej jest ona rozpoznawana, gdy na skórze pojawi się różowa wysypka. Mogą być również powiększone węzły chłonne na szyi i karku, wyczuwalne w postaci zgrubień.

Infekcja może się objawiać również gorączką oraz zapaleniem gardła i spojówek, ale te dolegliwości rzadko występują i zwykle kojarzone są z innymi zakażeniami. Prawie połowa przypadków różyczki może przebiegać bezobjawowo.

Przygotowywana ustawa o zdrowiu publicznym jest określana jako "konstytucja ochrony zdrowia". Eksperci podkreślają, że obecnie przepisy dotyczące systemu ochrony zdrowia znajdują się w zbyt wielu aktach prawnych, co zmniejsza ich efektywność. Jednym z celów ustawy jest koordynacja działań wszystkich instytucji mających wpływ na zdrowie Polaków.

Ustawa ma na celu poprawę stanu zdrowia Polaków poprzez nasilenie działań profilaktycznych. Zdrowie ma być priorytetem polityki państwa, dlatego w tej kwestii zostaną skoordynowane działania wszystkich resortów, a także instytucji, m.in.: NFZ, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, organizacji pozarządowych oraz samorządów.

Programy zdrowotne mają być przygotowane tylko w oparciu o sprawdzone wzorce i dokładną analizę potrzeb. Stale ma być kontrolowana ich skuteczność. Wzmocniona ma być rola samorządów w kwestii kształtowania lokalnej polityki zdrowotnej.

Powołana ma być Rada ds. Zdrowia Publicznego. Na jej czele stanie premier, jego zastępcą będzie minister zdrowia. W skład rady wejdą przedstawiciele kierownictw wszystkich resortów. Rada będzie m.in. wyznaczała kierunki do Narodowego Programu Zdrowia Publicznego oraz dokonywała bieżącej analizy sytuacji zdrowotnej.

Utworzone ma zostać także Krajowe Centrum Zdrowia Publicznego. Jego zadaniem ma być m.in. gromadzenie, analiza i ocena stanu zdrowotnego społeczeństwa. Centrum będzie również określało czynniki ryzyka i przygotowywało Narodowy Program Zdrowia Publicznego.

• ZDROWIE PUBLICZNE
• USTAWA O ZDROWIU PUBLICZNYM