• O dymisji ministra zdrowia Adama Niedzielskiego zdecydował wpis w mediach społecznościowych ujawniający dane wrażliwe
• Janusz Cieszyński ze stanowiskiem wiceministra zdrowia pożegnał się w dusznej atmosferze spowodowanej firmowanym przez niego „interwencyjnym zakupem”
• Minister Łukasz Szumowski na popularności zaczął tracić, kiedy wyszły na jaw niejasne sytuacje związane z zakupem niecertyfikowanych maseczek i transakcja zakupu nienadających się do użytku respiratorów. Sam złożył rezygnację
• Minister Konstanty Radziwiłł został odwołany ze stanowiska 9 stycznia 2018 roku. Niektórzy mówili wówczas z przekąsem, że odwołał go nie prezydent a rezydenci
• W czerwcu 2015 roku minister zdrowia Bartosz Arłukowicz podał się do dymisji w związku z tzw. aferą podsłuchową

Zaważył wpis w mediach społecznościowych

Ministrowi zdrowia Adamowi Niedzielskiemu krytycy zarzucali technokratyzm zarządzania i brak dialogu ze środowiskiem. Nie to jednak było powodem dymisji ministra, do jakiej doszło kilka dni temu. Na odwołaniu zaważył wpis ministra w mediach społecznościowych, w którym ujawnił dane wrażliwe lekarza.

Już wcześniej lekarze mieli „na pieńku” z ministrem Niedzielskim. Przypomnijmy, że punktem kulminacyjnym sporu, który zaważył na losach ministra, stało się rozporządzenie MZ ograniczające zdalne wystawianie recept na środki odurzające, psychotropowe i przeciwbólowe. „Majstrowanie” przy systemie e-recept spowodowano nie tylko zablokowanie tzw. receptomatów, ale także wystawiania recept na środki zawierające tramadol, lek przeciwbólowy z grupy opioidów lekarzom w gabinetach i szpitalach. Minister odpowiadając na uwagi lekarzy w mediach społecznościowych, którzy twierdzili, że nie mają możliwości wystawiania e-recept, przekonywał, że to kłamstwo.

- Lekarz Piotr Pisula, szpital miejski w Poznaniu, wczoraj w @FaktyTVN „żadnemu pacjentowi nie dało się wystawić takiej recepty”. Sprawdziliśmy. Lekarz wystawił wczoraj na siebie receptę na lek z grupy psychotropowych i przeciwbólowych. Takie to FAKTY. Jakie kłamstwa czekają nas dziś — napisał Niedzielski.

Ten wpis rozpętał burzę. Minister nie tylko ujawnił dane wrażliwe lekarza, podając jakie leki przepisał na siebie, ale - jak mu zarzucano - „w nie wiadomo w jakiej procedurze” sięgnął do danych osobowych. Ten fakt wywołał gigantyczną falę krytyki, zarzuty złamania prawa i liczne pytania o to czy dane wrażliwe Polaków są bezpieczne.

W ten oto sposób minister zaprzepaścił — jak się wydaje — swoje szanse na dobrą lokatę w wyborach parlamentarnych. Od miesięcy pojawiał się na różnych piknikach, spotkaniach w Wielkopolsce. Miał, jak mówiło się w kuluarach, startować z pierwszej pozycji na liście PiS w wyborach do Sejmu w Pile.

8 sierpnia premier Mateusz Morawiecki przyjął dymisję ministra Adama Niedzielskiego, a na funkcję ministra zdrowia powołana została Katarzyna Sójka, posłanka PiS Jak mówił prezydent Andrzej Duda w czasie wręczania nominacji - „zwykły lekarz”.

Minister Adam Niedzielski nie był pierwszym, który z powodu krytykowanych posunięć odchodził z Ministerstwa Zdrowia na tarczy.

Zakupy maseczek, respiratorów, testów

W atmosferze skandalu towarzyszącego zakupom przepłaconych i w dużej części nigdy niedostarczonych respiratorów z Ministerstwem Zdrowia rozstawał się wiceminister zdrowia Janusz Cieszyński. Do dzisiaj przekonuje, że jego odejście wynikało z wcześniejszych ustaleń.

Niewątpliwą zasługą wiceministra Janusza Cieszyńskiego w czasie jego kadencji było skuteczne przyspieszenie procesu cyfryzacji ochrony zdrowia. Był twarzą wprowadzenia i upowszechnienia e-recepty, która stała się wybawieniem przy preskrypcji leków dla pacjentów i lekarzy w czasie pandemii. Bez tego systemu skutki pandami koronawirusa byłyby jeszcze tragiczniejsze.

Powszechna e-recepta była pierwszym zaawansowanym etapem cyfryzacji ochrony zdrowia. Po niej pojawiły się e-zwolnienia, e-skierowania i w końcu Internetowe Konto Pacjenta z nowymi funkcjonalnościami.

Mimo tych zasług w sierpniu 2020 roku Janusz Cieszyński ze stanowiskiem wiceministra zdrowia pożegnał się w dusznej atmosferze spowodowanej firmowanym przez niego „interwencyjnym zakupem” w czasie pandemii niecertyfikowanych maseczek ochronnych, zdekompletowanych respiratorów za 200 mln złotych, a także owianym tajemnicą kontraktem na testy antygenowe za 30 mln dolarów.

Co prawda w prowadzonych przez prokuraturę sprawach Cieszyński miał status jedynie świadka, ale rzucały się one cieniem na jego osobę. Niedługo po swojej dymisji, bo już w listopadzie odnalazł się na stanowisku wiceprezydenta Chełma, gdzie był odpowiedzialny między innymi za wdrożenie projektu cyfryzacji urzędu miasta.

W czerwcu 2021 roku powrócił do rządu i objął stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Premiera oraz pełnomocnika rządu ds. cyberbezpieczeństwa. W kwietniu tego roku otrzymał powołanie na stanowisko Ministra Cyfryzacji.

Maseczki nie pomagają

Wiceminister Cieszyński pracował w resorcie kierowanym przez ministra zdrowia Łukasza Szumowskiego. Minister zdrowia w ramach rekonstrukcji rządu Mateusza Morawieckiego został powołany na stanowisko w miejsce Konstantego Radziwiłła 9 stycznia 2018 roku. 15 listopada 2019 roku ponownie objął ten urząd, wchodząc w skład drugiego rządu Mateusza Morawieckiego.

W początkowej fazie pandemii COVID-19 zaskoczył opiniami na temat maseczek. Przekonywał, że maseczki, których nie było w wystarczającej ilości dla personelu medycznego, niewiele pomagają w ograniczeniu rozprzestrzeniania się koronawirusa.

Później, kiedy sytuacja z powodu epidemii Sars-CoV-2 stała się na świecie i w Polsce bardzo groźna, popularność i notowania Szumowskiego wzrosły — pozostawał przez długi czas na czele sondaży wskazujących na najbardziej budzącego zaufanie polityka.

Na popularności zaczął tracić, kiedy wyszły na jaw niejasne sytuacje związane z zakupem niecertyfikowanych maseczek i transakcja zakupu nienadających się do użytku respiratorów od firmy E&K za 200 mln złotych, których część w ogóle do Polski nie dotarła.

Oliwy do ognia dolały ujawnione publicznie informacje w maju 2020 roku o otrzymanych przez firmy rodziny ministra grantach Narodowego Centrum Badań i Rozwoju opiewających na 150 milionów złotych. Kontrowersje budziło także to, że w komisjach przyznających niektóre z grantów zasiadał brat Łukasza Szumowskiego, Marcin.

W maju 2020 roku posłowie Koalicji Obywatelskiej zgłosili wniosek o wotum nieufności wobec ministra, który 5 czerwca został odrzucony przez Sejm większością 237 głosów (przy wymaganych 231).

Niecałe trzy miesiące później Łukasz Szumowski sam złożył rezygnację z pełnionej funkcji ministra zdrowia, która została przyjęta 20 sierpnia 2020 roku przez prezydenta. Mimo że zapowiadał, składając rezygnację, iż nie rezygnuje z bycia posłem i pełnienia funkcji publicznych, 28 stycznia złożył rezygnację z wykonywania mandatu poselskiego, a 1 lutego 2022 przestał być posłem.

Minister zwolniony przez rezydentów

Poprzednik ministra Szumowskiego Konstanty Radziwiłł objął urząd Ministra Zdrowia 16 listopada 2015 roku w rządzie Beaty Szydło i pełnił go do 9 stycznia 2018 roku (od 11 stycznia 2017 roku w rządzie Mateusza Morawieckiego).

Zapowiadał skuteczną reformę ochrony zdrowia, która zakładała między innymi opiekę zdrowotną dla każdego obywatela RP na stałe mieszkającego w Polsce i mającego prawo do legalnego pobytu, ochronę sektora zdrowia przed wpływem wolnego rynku, likwidację NFZ i z finansowanie „służby zdrowia” z budżetu państwa, powstanie Państwowego Funduszu Celowego „Zdrowie”, połączenie szpitali w sieć oraz przemodelowanie funkcjonowania podstawowej opieki zdrowotnej.

Reformy proponowane przez ministra Radziwiłła spotkały się z powszechnymi protestami środowiska medycznego. Zarzucano mu, że będąc lekarzem rodzinnym w przeszłości popierał protesty tego środowiska, a będąc ministrem, mówił już o upolitycznionym proteście lekarzy. Wytykano mu, że przesunięcie nocnej i świątecznej opieki lekarskiego do szpitalnych oddziałów ratunkowych spowodowało bałagan na SOR-ach.

Sieć szpitali, która miała być wybawieniem i stworzyć podstawę do ich sprawnego funkcjonowania okazała się w praktyce nie do końca udanym projektem, który zaczął pogłębiać zadłużenie wielu placówek.

Efektem pomysłów i postawy Radziwiłła była eskalacja pod koniec jego kadencji konfliktu resortu zdrowia z Porozumieniem Rezydentów OZZL na tle płacowym. Doszło do strajku głodowego lekarzy rezydentów. Postulowali przyspieszenie zwiększenia wydatków na ochronę zdrowia, również podjęcie kroków w celu zmniejszenia biurokracji, skrócenia kolejek, zwiększenia liczby pracowników medycznych, poprawy warunków pracy.

Ostatecznie do porozumienia z ministrem Radziwiłłem nie doszło a Porozumienie Rezydentów OZZL oświadczyło, że rozmawiać więcej z nim nie będzie. Odwołania ministra Radziwiłła, poza rezydentami domagało się także wiele środowisk politycznych. Ostatecznie został odwołany ze stanowiska 9 stycznia 2018 roku. Niektórzy mówili wówczas z przekąsem, że odwołał go nie prezydent a rezydenci.

W lutym 2019 roku Konstanty Radziwiłł został powołany na stanowisko wojewody mazowieckiego, w marcu 2023 został mianowany ambasadorem RP na Litwie.

Obiecywał uzdrowienie, odszedł w wyniku afery podsłuchowej

Dzisiaj jednym z największych krytyków Niedzielskiego i polityki resortu zdrowia jest Bartosz Arłukowicz, lekarz pediatra, których zaprzysiężony został na urząd ministra zdrowia w rządzie Donalda Tuska 18 listopada 2011 roku. Po raz drugi urząd objął we wrześniu 2014 roku w rządzie Ewy Kopacz. I ten minister nie miał dobrej passy.

W czasie jego kadencji dwukrotnie w Sejmie głosowano nad jego odwołaniem z funkcji ministra zdrowia. Za każdym razem koalicja rządząca broniła swojego ministra i wydawało się, że jest „niezatapialny”.

Jako minister Arłukowicz obiecywał „uzdrowienie” polskiej służby zdrowia bez dodatkowych nakładów finansowych. W czasie jego zasiadania na Miodowej protestowali lekarze rodzinni, którzy zamknęli na kilka dni swoje gabinety. Zarzucali Arłukowiczowi przede wszystkim brak dialogu i nieuwzględnianie w swoich decyzjach głosu środowiska lekarskiego. Opozycja stawiała mu zarzut, że doprowadził system ochrony zdrowia do zapaści.

W czerwcu 2015 roku Arłukowicz podał się do dymisji w związku z tzw. aferą podsłuchową. Media informowały w tym czasie, że był on częstym gościem jednej z restauracji, w której goście byli podsłuchiwani i nagrywano ich rozmowy.

 

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• MINISTERSTWO ZDROWIA
• DYMISJA MINISTRA ZDROWIA
• MINISTER ZDROWIA