• W Rządowym Centrum Legislacji opublikowano projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie leczenia krwią i jej składnikami w podmiotach leczniczych
• Zgodnie z wprowadzonymi zmianami pacjent po przetaczaniu krwi znacznie krócej pozostanie na obserwacji
• Aktualnie obowiązujący przepis obliguje podmioty lecznicze do zapewnienia dobowej hospitalizacji biorców po przetoczeniu krwi lub jej składników, co w większości przypadków nie znajduje medycznego uzasadnienie – czytamy
• Wskazano także, że zbyt restrykcyjne przepisy regulujące kwalifikacje osób zatrudnionych w medycznych laboratoriach diagnostycznych spowodowało nagły ubytek kadr wykonujących badania z zakresu immunologii transfuzyjnej
•  - Badania immunohematologiczne stanowią niewielki wycinek spektrum diagnostyki laboratoryjnej i opanowanie ich prawidłowego wykonywania nie wymaga bezwzględnego ukończenia studiów na wydziale analityki medycznej – podano

Zmiany dotyczące hospitalizacji po przetoczeniu krwi

W Rządowym Centrum Legislacji opublikowano projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia krwią i jej składnikami w podmiotach leczniczych wykonujących działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.

Zgodnie z projektowaną zmianą lekarz odpowiedzialny za przetoczenie lub wyznaczona przez niego pielęgniarka lub położna, lub lekarz przejmujący opiekę nad pacjentem są odpowiedzialni za obserwację pacjenta podczas przetoczenia oraz przez:

• 24 godziny od zakończenia przetoczenia - w przypadku gdy pacjent pozostaje w oddziale szpitalnym, lub
• co najmniej 2 godziny od zakończenia przetoczenia - w przypadku gdy pacjent jest wypisywany z oddziału szpitalnego lub przetoczenie odbyło się w trybie hospitalizacji jednodniowej.

Powyższa zmiana odnosi się do wytycznych Krajowej Rady do Spraw Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa, że obecny przepis w rozporządzeniu odnoszący się do 24-godzinnego okresu obserwacji jest niepraktyczny.

- Aktualnie obowiązujący przepis obliguje podmioty lecznicze do zapewnienia dobowej hospitalizacji biorców po przetoczeniu krwi lub jej składników, co w większości przypadków nie znajduje medycznego uzasadnienia, a niepotrzebnie wydłuża pobyt w szpitalu – czytamy w uzasadnieniu.

Kwalifikacje osób zatrudnionych w laboratoriach

W przepisach uwzględniono też zmiany dotyczące kwalifikacji osób zatrudnionych w medycznych laboratoriach diagnostycznych. Jak podano w uzasadnieniu, zbyt restrykcyjne podejście w przepisach nie uwzględnia realiów rynku pracy oraz niesłusznie deprecjonuje doświadczenie i umiejętności wielu osób wykonujących badania z zakresu immunologii transfuzjologicznej, ale nie będących diagnostami laboratoryjnymi.

- Badania immunohematologiczne stanowią niewielki wycinek spektrum diagnostyki laboratoryjnej i opanowanie ich prawidłowego wykonywania nie wymaga bezwzględnego ukończenia studiów na wydziale analityki medycznej. Zwolnione miejsca pracy nie zostały uzupełnione przez diagnostów laboratoryjnych, co w konsekwencji w wielu laboratoriach uniemożliwiło ich całodobowe funkcjonowanie – czytamy w uzasadnieniu rozporzązenia.

Jednocześnie zaś doprowadziło to do znacznego wydłużenia dostępności pacjentów do świadczeń medycznych z zakresu krwiolecznictwa.

- Osoby dopuszczane do samodzielnego wykonywania badań immunohematologicznych, niebędące diagnostami laboratoryjnymi, nie tylko nie zwiększą ryzyka związanego z krwiolecznictwem, ale je poprawią przez zwiększenie dostępu do świadczeń z tego zakresu – wyjaśniono.

W projekcie umożliwiono samodzielne wykonywanie badań z zakresu immunologii transfuzyjnej dla osób posiadających tytuł zawodowy magistra w zakresie:

• biologii,
• biologii medycznej,
• mikrobiologii,
• mikrobiologii medycznej

magistra lub magistra inżyniera w zakresie:

• biotechnologii,
• biotechnologii medycznej.

W uzasadnieniu przypomniano także, że większość badań z zakresu immunologii transfuzjologicznej jest wykonywanych z wykorzystaniem technik automatycznych. Co więcej, nie jest możliwe zapewnienie obsady w pracowniach wykonujących te badania wyłącznie przez diagnostów laboratoryjnych.

- Rozwiązaniem powyższego problemu jest rozszerzenie katalogu osób samodzielnie wykonujących te badania, po przeszkoleniu w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi i zdobyciu uprawnień do wykonywania badań immunohematologicznych – podsumowano.

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• MINISTERSTWO ZDROWIA
• BADANIA
• TRANSFUZJA
• DIAGNOSTYKA
• LABORATORIUM