- Pacjent przywieziony przez zespół ratownictwa medycznego jest pacjentem trudnym, drogim, wymagającym niezwłocznej dostępności doświadczonej oraz specjalistycznej kadry lekarskiej, jak również szybkiej, szerokoprofilowej diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej, szeregu konsultacji specjalistycznych i zaawansowanych działań ratunkowych. Na dodatek pacjent taki zawsze był i jest nadal słabo finansowany; zwykle przyczynia się do zadłużania szpitala - wskazuje Rynkowi Zdrowia dr Kijonka.

W jego opinii problem pogłębia fakt, że NFZ dopuścił możliwość łączenia dyżurów lekarskich oddziałowych z Izbą Przyjęć.

- W efekcie w Izbach Przyjęć w ogóle nie ma lekarzy, a gdy lekarz przybywa z oddziału, to coraz częściej wpisuje zespołowi ratownictwa medycznego odmowę przyjęcia. Argumentuje swoją decyzję brakiem kadry w Izbie Przyjęć, brakiem możliwości diagnostycznych i terapeutycznych oraz w końcu brakiem wolnych miejsc w oddziale, w którym pełni dyżur - mówi ordynator SOR.

Zaznacza, że w woj. śląskim jest dużo szpitali i są one zlokalizowane blisko siebie, nierzadko w odległości kilku kilometrów, co - jego zdaniem - wyraźnie sprzyja ''targowaniu się'' z personelem zespołów ratownictwa medycznego, by pacjent trafił do sąsiedniego ośrodka.

- Nie pamiętam miasta na Śląsku, w którym nie byłoby szpitala. Na ten aspekt bardzo wyraźnie i coraz bardziej dynamicznie nakłada się postępująca monoprofilowość szpitali, które bardzo niechętnie przyjmują pacjentów będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowia.

Nasz rozmówca podkreśla, że w obecnie nie każdy szpital mający w swojej strukturze Izbę Przyjęć powinien współpracować z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego.

- Szpitale powinny zasłużyć sobie na współpracę z systemem PRM, a nie - tak jak jest teraz - być zmuszanym do kontraktowania Izby Przyjęć z tytułu bycia podmiotem leczniczym - uważa dr Czarosław Kijonka.

Podobał się artykuł? Podziel się!