Wprowadzenie skierowań to efekt przyjętej przez Sejm nowelizacji ustawy o świadczeniach zdrowotnych w ramach tzw. pakietu kolejkowego. NFZ i Ministerstwo Zdrowia przekonywało do zmian tłumacząc, że większość pacjentów, którzy trafiają do dermatologów i okulistów z powodzeniem mogłaby być leczona przez lekarzy rodzinnych.

Podkreślano przy tym, że w kraju brakuje okulistów i dermatologów, dlatego pacjenci czekają na ich konsultacje w długich kolejkach.

Na dowód powoływano się na analizy
dotyczące częstotliwości korzystania przez pacjentów z poradni specjalistycznych w 2012 r. (wówczas pod lupę wzięto prawie 80 mln przypadków medycznych na terenie całego kraju). Wynikało z nich, że w okulistyce 66,4% pacjentów, a w dermatologii 59,5% to osoby, którym specjaliści udzielili tylko jednej porady w roku.

Wyjaśniano, że zazwyczaj były to drobne dolegliwości, w przypadku których wystarczyłaby pomoc lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

Rynek Zdrowia postanowił sprawdzić, jak wprowadzone zmiany wpłynęły na pracę lekarzy i długość kolejek do tych specjalistów.

Dr Michał Sutkowski, lekarz rodzinny z Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce wskazuje, że po 1 stycznia 2015 r. pracy przybyło na pewno, bo lekarz musi wypisać skierowanie do okulisty lub dermatologa. Jednak wiele chorób z tych dziedzin medycyny lekarz rodzinny leczył już wcześniej.

Rodzinni są za, ale...
- Idea jest o tyle słuszna, że lekarz rodzinny może wiele przypadków okulistycznych i dermatologicznych zdiagnozować i leczyć. Robił to i robi dalej. Zmiany, które weszły w życie w styczniu 2015 r. na pewno odczuli chorzy, którzy przez 17 lat poruszali się w tym obszarze bez skierowań. Nagle muszą zgłaszać się do poradni POZ i ustawić się w kolejce - mówi dr Sutkowski.

Inna kwestia to tzw. porada okularowa. Lekarz rodzinny nie może wypisać zlecenia na okulary. Ocenia jedynie ostrość wzroku za pomocą tablicy Snellena. - To krótka porada, która mówi o tym, że pacjent ma wadę. Wystawiając pacjentowi skierowanie do okulisty, który zleci mu okulary, lekarz rodzinny wykonuje w rzeczywistości pracę nie lekarza, a urzędnika - podkreśla dr Michał Sutkowski.

Uważa, że istotną problemu, że to, iż medycyna rodzinna w Polsce odwiecznie dopomina się o miejsce, które ta dziedzina zajmuje od dawna w systemach ochrony zdrowia w krajach Europy Zachodniej i Stanach Zjednoczonych. Oraz to, że nie docenia się lekarzy rodzinnych jako specjalistów.