W opinii gospodarzy regionów
Jakie więc są oczekiwania wobec map potrzeb zdrowotnych włodarzy województw? Damian Marciniak, dyrektor Wydziału Zdrowia Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego wskazywał, że w regionach mamy aż trzech organizatorów polityki zdrowotnej - samorządy województw, wojewodów i oddziały wojewódzkie NFZ.

- Każdy z nich wydaje dokumenty o strategicznym znaczeniu. Wojewoda jest ustawowo zobowiązany do określania priorytetów polityki zdrowotnej w w regonie właśnie na podstawie map potrzeb zdrowotnych. Z kolei za strategię rozwoju województwa, w tym finansowanie inwestycji odpowiada marszałek. Wreszcie Oddział Wojewódzki NFZ przygotowuje plan zakupów świadczeń zdrowotnych - przypominał dyrektor Marciniak.

Zaznaczył, że istnieje potrzeba korelacji między tymi trzema dokumentami. Wskazywał, że w tym zakresie najważniejszą, koordynującą rolę powinny odgrywać mapy potrzeb zdrowotnych. - Z moich doświadczeń wynika, że często brakuje uzgodnienia działań między wspomnianymi organizatorami regionalnej polityki zdrowotnej - przyznał.

Dodał, że bardzo istotną rolę odgrywa pozyskiwanie danych. - Ich źródła są różne - pochodzą m.in. z NFZ - są to informacje podażowe i często okazuje się, że chorujemy na to, co najbardziej się opłaca świadczeniodawcom. Z drugiej strony mamy dane sprawozdawane przez podmioty lecznicze na potrzeby statystyki ochrony zdrowia. Mają one odzwierciedlać np. rzeczywiste wykorzystanie łóżek szpitalnych. Mamy też dane z rejestru podmiotów prowadzących działalność leczniczą. Niestety, te dane się różnią. Dlatego ich źródła wymagają ujednolicenia - powiedział Damian Marciniak.

Podkreślał, że potrzeby zdrowotne należy obecnie postrzegać szeroko - od profilaktyki poprzez medycynę naprawczą, do rzeczywistego zapewnienia świadczeń w zakresie rehabilitacji oraz opieki społecznej.

Apel o wersję przystępną dla społeczeństwa
Także w opinii Romana Kolka, wicemarszałka województwa opolskiego mapy są bardzo potrzebnym narzędziem do tworzenia regionalnych strategii polityki zdrowotnej. Odnosząc się do kwestii źródeł pozyskiwania danych w ochronie zdrowia zauważył, że obecnie ani NFZ, ani statystyka publiczna nie gromadzi wszystkich informacji o zdarzeniach medycznych.