550–650 tysięcy Polaków ma jedną z chorób otępiennych,

Alzheimer stanowi nawet 60-65 proc. przypadków otępienia. W wyniku choroby dochodzi do zniszczenia komórek mózgu. Co ważne – jak wskazuje pacjent.gov.pl – choroba ta charakteryzuje się na początku utratą pamięci krótkotrwałej, a także trudnością ze znalezieniem właściwych słów i zmianami osobowości/nastroju.

W miarę postępu, stopniowo pogarsza się pamięć długotrwała, umiejętność czytania, rozumowania oraz komunikacji z innymi ludźmi.

Najważniejsze statystyki:

• Na choroby otępienne choruje w grupie wiekowej:

65–69 lat – 3 proc. osób
70–74 lat – 6 proc. osób
75–79 lat – 9 proc. osób
80–84 lat – 23 proc. osób
85–89 lat – 40 proc. osób
powyżej 90 lat – 69 proc. osób

• 550–650 tysięcy Polaków ma jedną z chorób otępiennych, z czego 2/3 przypadków stanowi alzheimer (ok. 360–470 tysięcy)
• tylko ok. 18–20 proc. chorych ma postawioną diagnozę lekarską.

11 pierwszych objawów Alzheimera

Choroba zaczyna się wiele lat przed pojawieniem się objawów. Pierwszymi sygnałami mogą być zmiany np. w zakresie sprawności intelektualnej, funkcjonowania i zachowania oraz zaburzenia pamięci. W następnej kolejności pojawiają się zaburzenia mowy (charakteryzujące się zapominaniem słów), znaczne zaburzenia zachowania i pamięci oraz omamy i urojenia. Kolejne objawy to agresja, znaczne ograniczenia ruchowe, brak kontaktu werbalnego, zaburzenia snu i łaknienia, niekontrolowanie czynności fizjologicznych.

Objawy, które mogą świadczyć o demencji to:

1. zaniki pamięci – częste powtarzanie pytań w krótkich odstępach czasu, zapominanie, problemy z przypomnieniem sobie niedawnych wydarzeń
2. trudności w wykonywaniu dobrze znanych czynności
3. problemy z mową – trudności w odnajdywaniu słów lub ograniczenia w rozumieniu mowy
4. dezorientacja w czasie i miejscu – np. gubienie się
5. trudności z koncentracją i podejmowaniem prostych decyzji
6. słaba lub obniżona zdolność oceny sytuacji – przy robieniu zakupów, zarządzaniu pieniędzmi, błędy w liczeniu i sprawności umysłowej, trudności z ustaleniem bieżącej daty
7. kłopoty ze znajdowaniem rzeczy
8. odkładanie rzeczy w niewłaściwe, nietypowe miejsca
9. zmiany nastroju i zachowaniu – drażliwość, obojętność, apatia, depresja, brak dbałości o osobistą higienę
10. trudności w rozumieniu informacji wizualnej i przestrzennej – niewielkie zaburzenia w poruszaniu się i postawie ciała, spowolnienie ruchowe, trudności w rysowaniu, zmiana pola widzenia, drżenie spoczynkowe, sztywność mięśni (zespół parkinsonowski)
11. wycofanie się z życia społecznego i zawodowego.

W jaki sposób diagnozowany jest Alzheimer

Im wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, tym większe szanse, że chory będzie mógł świadomie uczestniczyć w życiu społecznym i rodzinnym.

Diagnostyka w takim przypadku zaczyna się jeszcze w gabinecie lekarza POZ. Lekarz analizuje stan zdrowia pacjenta, a w niektórych sytuacjach może pokierować do specjalisty albo do szpitala.

Niestety nie ma jednego badania, które pozwala na rozpoznanie choroby Alzheimera. Jednak można postawić diagnozę kliniczną, która może wykazać dokładność nawet do 90 proc. W takiej sytuacji przeprowadzą się badania u kilku specjalistów:

• wizyta u neuropsychologa – ocenia ogólny poziom sprawności intelektualnej oraz przebieg poszczególnych procesów poznawczych;
• wizyta u neurologa – rozpoznaje przyczynę narastających zaburzeń procesów poznawczych i wyklucza inne niż alzheimer przyczyny otępienia. Neurolog będzie sprawował opiekę medyczną nad chorym w poradni chorób neurodegeneracyjnych, zaburzeń pamięci (nazwy poradni mogą się różnić);
• badanie neuroobrazowe ośrodkowego układu nerwowego poprzez komputerowe badanie tomograficzne lub badanie rezonansem magnetycznym – wyklucza konkretne przyczyny zaburzeń funkcji poznawczych (np. guz) oraz określa anatomiczną lokalizację nieprawidłowych zmian;
• wizyta u psychiatry – na wczesnym etapie choroby ocenia sprawność chorego na podstawie wywiadu, oceny opiekuna i obserwacji w czasie badania. Psychiatra zajmuje się oceną i leczeniem zaburzeń zachowania, wskazując na mechanizmy ich powstawania. Psychiatra będzie udzielał odpowiedzi na pytania opiekuna i wspomagał go w zorganizowaniu spraw formalnych, związanych z opieką (zaświadczenia lekarskie, skierowania na konsultacje i do szpitala, recepty i informacje o pomocy społecznej).

Jak wygląda leczenie Alzheimera?

Choroby Alzheimera nie można wyleczyć farmakologicznie, ale wczesna diagnoza pozwala na wdrożenie leczenia objawowego, które ma na celu spowolnienie choroby i łagodzenie jej skutków. W celu uzyskania efektu terapeutycznego bardzo istotne jest przyjmowanie leków regularnie, w określonej dawce, zapewniając ich stały poziom we krwi, o czym przypomina portal.

Najbardziej skuteczna terapia w chorobach otępiennych to przestrzeganie zdrowej diety, dbałość o serce, a także podtrzymywanie aktywności fizycznej, intelektualnej i socjalnej – czytamy.

 

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• CHOROBA ALZHEIMERA
• ALZHEIMER
• NEUROLOGIA
• DEMENCJA