Nowe regulacje prawne weszły w życie 1 września. Chodzi o rozporządzenia w sprawie: indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży; zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach; warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym.

Jedno z pytań podanych przez MEN brzmi: "Czy niepełnosprawnemu uczniowi można odmówić nauki w szkole?". Odpowiadając na nie, resort wyjaśnia, że dziecko niepełnosprawne kształcone jest na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego na terenie szkoły.

"Nauka w ramach nauczania indywidualnego organizowana jest jedynie dla dzieci chorych. Tych właśnie uczniów dotyczyła główna zmiana w przepisach. Chodzi o dzieci, które ze względu na zły stan zdrowia nie mogą uczęszczać do szkoły, np. będące po wypadkach, z urazami. Z myślą o nich tworzymy przepisy, które gwarantują im uczestniczenie w zajęciach edukacyjnych w domu. Nauczyciel będzie uczył takie dziecko na zasadach, które wynikają z rozporządzenia o nauczaniu indywidualnym" - czytamy.

W odpowiedzi na pytanie, komu może być wydane orzeczenie o indywidualnym nauczaniu, ministerstwo powtarza informację, że indywidualne nauczanie jest przeznaczone jedynie dla dzieci, których stan zdrowia nie pozwala na uczęszczanie do szkoły.

"Są to dzieci po wypadkach, ciężko chorujące (np. choroba nowotworowa), którym choroba uniemożliwia normalne funkcjonowanie i bycie w szkole. Pamiętajmy, że nie mówimy o dzieciach niepełnosprawnych, które muszą chodzić do szkoły. MEN zależy na tym, aby dzieci z niepełnosprawnościami uczęszczały do szkoły razem ze swoimi rówieśnikami" - zaznaczono.

Inne pytanie brzmi: "Czy nowe przepisy o nauczaniu indywidualnym mogą być nadużywane wobec dzieci niepełnosprawnych?". Resort wyjaśnia, że dzieci niepełnosprawne są kształcone w szkole w oparciu o orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie zaś o orzeczenie o nauczaniu indywidualnym.