Kto będzie kształcił lekarzy? Prof. Flisiak: potrzebna zmiana systemu szkolnictwa wyższego
Wyłączenie szkolnictwa medycznego z systemu szkolnictwa wyższego, umożliwienie pacjentom dopłacania do jakości świadczeń i zwiększenie nakładów na system ochrony zdrowia postuluje zespół doradców przy senackiej Komisji Zdrowia. O swoich pomysłach eksperci mówili podczas specjalnie zwołanego seminarium w Senacie i poseminaryjnej konferencji prasowej.
- Eksperci zespołu doradców działającego przy senackiej Komisji Zdrowia sformułowali listę rekomendacji, które pozwoliłyby zwiększyć dostępność i jakość świadczeń zdrowotnych
- Wśród nich znalazły się postulaty podwojenia nakładów na ochronę zdrowia i wyłączenia medycznego szkolnictwa z systemu szkolnictwa wyższego
- Prof. Robert Flisiak, prezes Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych oraz kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, zwrócił uwagę na niedobór kadr akademickich
- - Z jednej strony to efekt reformy szkolnictwa wyższego 2.0., z drugiej - niedoborów finansowych - mówił
- Naprawić sytuację, zdaniem eksperta, mógłby jedynie skomplikowany proces, który wymagałby reformy szkolnictwa wyższego
O finansowaniu ochrony zdrowia w Senacie. "Nakłady powinny wzrosnąć dwukrotnie"
Na zwołanej 6 lutego konferencji prasowej eksperci zespołu doradców działającego przy senackiej Komisji Zdrowia podsumowali rekomendacje, które pozwoliłyby zwiększyć w Polsce dostępność i jakość świadczeń zdrowotnych.
Maciej Bogucki, który jest jednym z członków zespołu i dyrektorem Europejskiego Centrum Strategii i Polityki w Ochronie Zdrowia w Warszawie, podkreślił, że system ochrony zdrowia w Polsce - jeśli w ogóle istnieje - "jest bardzo fragmentaryczny".
- Jeżeli chodzi o poziom nakładów środków publicznych na system ochrony zdrowia to jest on najniższy w Europie. Według danych Eurostatu w 2020 roku w Polsce nakłady na zdrowie wyniosły 4,69 proc. PKB przy średniej Unii Europejskiej 8,95 proc. Jeśli chcemy dojść do średniej unijnej nakłady powinny wzrosnąć dwukrotnie - postulował.
Przy czym, jak zaznaczył, towarzyszyć temu powinno budowanie systemu, wykorzystującego optymalnie dostępne środki. - Widzimy potrzebę podjęcia działań w zakresie zdrowia publicznego, działań prozdrowotnych, które są zwykle najbardziej kosztowo efektywne i widzimy konieczność podjęcia działań na poziomie kształcenia, w tym zadbania o kadrę akademicką uczelni medycznych, która jest bardzo niedoceniana - mówił Bogucki.
Z uniwersytetów odpływa kadra. Zatrzyma ją zmiana systemu szkolnictwa wyższego?
Prof. Robert Flisiak, prezes Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych oraz kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, zwrócił uwagę na pogłębiający się niedobór kadr akademickich.
- Wraz z odpływem lekarzy z lecznictwa szpitalnego do podstawowej opieki zdrowotnej, odpływa nam kadra akademicka. Z jednej strony to efekt reformy szkolnictwa wyższego 2.0., z drugiej - niedoborów finansowych, które są permanentne. Naprawa tego to bardzo skomplikowany proces, który wymagałby zmiany systemu edukacji wyższej - odłączenia medycznego szkolnictwa wyższego od szkolnictwa niemedycznego - wyjaśniał prof. Flisiak.
Jak tłumaczył dalej, obecny system, który premiuje dorobek naukowy w sposób uznaniowy, nazywamy punktozą, oderwany od powszechnie uznanej ewaluacji międzynarodowej, przynosi same szkody.
Prof. Christoph Sowada, ekspert z zakresu ekonomiki i finansowania opieki zdrowotnej, przekonywał natomiast, że koszyk świadczeń gwarantowanych jest obecnie pozorny.
- W rzeczywistości nie jesteśmy w stanie wszystkich zapisanych w nim świadczeń zagwarantować wszystkim potrzebującym - zaznaczył.
Dlatego proponowałby upodmiotowić pacjenta. Umożliwić mu, jeśli chce uzyskać wyższy poziom świadczeń niż gwarantowany, sfinansowanie go z własnej kieszeni.
- Nie chodzi o sfinansowanie go w całości, jak ma to miejsce w tej chwili, ale sfinansowanie tej nadwyżki nad gwarantowaną jakością - wyjaśnił.
Małecka-Libera o kierunkach zmian. Realne, a nie pozorne finansowanie i budowanie strategii
Przewodnicząca senackiej Komisji Zdrowia Beata Małecka-Libera zaznaczyła, że zmiany powinny dotyczyć trzech najważniejszych obszarów ochrony zdrowia w Polsce.
- Po epidemii sytuacja zdrowotna w kraju jest katastrofalna. Do najważniejszych kwestii zaliczamy: finansowanie - nie pozorne, ale rzeczywiste; zbudowanie wieloletniej strategii, która byłaby w konsensusie społecznym i politycznym oraz przewartościowanie kwestii związanych z opieką koordynowaną, podjęcie działań związanych z profilaktyką, a także zbudowanie dobrego, zdrowego prawa - mówiła szefowa komisji.
Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.
ZOBACZ KOMENTARZE (5)
Dodaj komentarz