• W Anglii funkcjonują dwuosobowe oraz jednoosobowe zespoły ratownictwa medycznego
• W niemieckim systemie ratownictwa medycznego funkcjonują trzy rodzaje środków transportu lądowego: karetka pogotowia, pojazd do transportu intensywnej opieki medycznej i pogotowie ratunkowe
• Lekarz pogotowia zatrudniany jest niezależnie od załogi karetki pogotowia

Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji przygotowała wycenę świadczeń udzielanych przez podstawowe i specjalistyczne zespoły ratownictwa medycznego.

Dokonała też porównania organizacji systemu ratownictwa ratunkowego oraz wysokości wynagrodzeń pracowników tego systemu z innych państw europejskich.

Anglia: jedno- lub dwuosobowe zespoły ratownictwa

W Anglii świadczenia udzielane przez pogotowie ratunkowe są finansowane w zależności od sposobu udzielenia pomocy:

• odebrane telefony (ang. calls answered) – płatność za telefon,
• udzielenie porady przez telefon, skierowanie do innych jednostek sytemu opieki zdrowotnej (ang. hear and treat / refer) – płatność za pacjenta,
• udzielenie pomocy na miejscu zdarzenia bez transportu pacjenta (ang. see and treat / refer) – płatność za przypadek,
• udzielenie pomocy na miejscu zdarzenia i transport pacjenta (ang. see, treat and convey) – płatność za przypadek (NHS, 2020).

Wysokość opłat za udzielanie świadczeń jest ustalana na szczeblu lokalnym, dlatego też ich wartość waha się pomiędzy funduszami („trustami”) (NHS, 2020).

W Anglii funkcjonują dwuosobowe oraz jednoosobowe zespoły ratownictwa medycznego, które wykorzystują odpowiednio podstawową dwuosobową karetkę (ang. double-crewed ambulance) oraz pojazd szybkiego reagowania (ang. rapid response vehicle) (Coles, 2018).

W skład zespołów karetek może wchodzić ratownik medyczny, technik pogotowia, asystent pogotowia (NHS, 2021).

Niemcy: kierowcami karetek bywają wolontariusze

W Niemczech funkcjonowanie ratownictwa medycznego należy do jurysdykcji krajów związkowych, a jego struktura, organizacja i finansowanie jest w zależności od landu odmienna. Gminy mogą zabezpieczyć świadczenie usług na kilka sposobów: samodzielnie organizować służby ratunkowe, albo powierzyć je straży pożarnej, organizacjom humanitarnym czy przedsiębiorstwom prywatnym (Deutscher Bundestag, 2014).

W niemieckim systemie ratownictwa medycznego funkcjonują trzy rodzaje środków transportu lądowego ratownictwa medycznego:

• karetka pogotowia (niem. Krankentransportwagen, KTW) – odpowiada za transport pacjentów do lekarza lub przychodni. Minimalne wymagania obsady karetki różnią się w poszczególnych  landach. W większości landów załoga musi składać się z co najmniej dwóch osób, z których lepiej wyszkolony technicznie musi być ratownikiem medycznym. Wyjątek stanowi Turyngia oraz Dolna Saksonia, gdzie według minimalnych wymagań załoga karetki składa się z dwóch ratowników medycznych.

Kierowcami takich kartek często są osoby odbywające zastępczą służbę wojskową lub wolontariusze (niem. Freiwillige Soziale Jahr, FSJ) przeszkoleni jako pomocnicy ratowników medycznych.

• Pojazd do transportu intensywnej opieki medycznej (niem. Intensivtransportwagen, ITW) – odpowiada za transport międzyszpitalny pacjentów wymagających intensywnej opieki. Załoga składa się z doświadczonego lekarza intensywnej terapii z dodatkową wiedzą z zakresu medycyny ratunkowej (głównie anestezjologa), a także ratownika medycznego z odpowiednimi kwalifikacjami dodatkowymi.
• pogotowie ratunkowe (niem. Notarztwagen, NAW) – służy do przedklinicznej opieki nad pacjentami w stanach nagłych, którzy wymagają pomocy medycznej, a także do transportu do szpitala.

Załoga NAW składa się z lekarza pogotowia ratunkowego (Notarzt), ratownika medycznego lub sanitariusza oraz innego pracownika o różnych kwalifikacjach w poszczególnych krajach związkowych (TRISAN, 2018).

Niemcy: za każde zlecenie otrzymują zapłatę

Lekarz pogotowia zatrudniany jest niezależnie od załogi karetki pogotowia. Dyspozytor decyduje w zależności od sytuacji jaki personel i jakie pojazdy należy wysłać na miejsce zdarzenia. Zazwyczaj lekarz pogotowia dociera na miejsce zdarzenia oddzielnym pojazdem (Deutscher Bundestag, 2014).

Lekarz pogotowia ratunkowego w Niemczech zarabia w zależności od landu od 2 965 do 14 052 euro brutto miesięcznie, średnio 7 136 euro. Za każde zlecenie w ramach ratownictwa medycznego lekarze otrzymują dopłatę, która różni się w zależności od rodzaju placówki. W szpitalach gminnych (komunalnych) dopłata wynosi 27,31 euro, a w szpitalach uniwersyteckich 20,75 euro (TV-Ärzte/VKA, 2020; Marburger Bund, 2020).

Lekarze mogą pełnić również dyżury telefoniczne lub być w tzw. gotowości do podjęcia pracy. Za pełnienie takiego dyżuru otrzymują dodatkowe wynagrodzenie:

• dodatek czasowy w wysokości 25 procent stawki godzinowej za każdą godzinę liczoną jako czas pracy przepracowany w dzień ustawowo wolny od pracy;
• na czas dyżuru w nocy (między 21 a 6 rano) dopłata w wysokości 15 procent stawki godzinowej;
• od przepracowanej 97 godziny w miesiącu, dopłata w wysokości 5 procent stawki godzinowej (VKA, 2021).

Wynagrodzenie pozostałego personelu karetek pogotowia również jest zróżnicowane pomiędzy landami. Ratownik medyczny zarabia od 1 466 euro do 3 881 euro, średnio 2 496 euro miesięcznie brutto. Natomiast kierowca karetki zarabia od 1 322 euro do 3 670 euro, średnio 2 362 euro brutto miesięcznie (Bundesagentur fur Arbeit, 2021).

 

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• RATOWNICTWO MEDYCZNE
• RATOWNIK MEDYCZNY
• KARETKA POGOTOWIA
• AOTMIT
• ILE ZARABIA RATOWNIK MEDYCZNY