• 5 czerwca minister zdrowia wskazał sposób sfinansowania podwyżek w ochronie zdrowia
• Wybrano jeden z trzech wariantów przygotowanych w rekomendacji Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji
• Do realizacji wskazano opcję najdroższą za ponad 15 mld zł, która zakłada wzrost pensji dla pracowników na etatach, ale również tych na kontraktach, ponadto obejmuje skutki wzrostu inflacji oraz wzrost wycen w internie, chirurgii ogólnej i położnictwie
• Jakie konkretnie zmiany dla szpitali, przychodni i pracowników oznacza wybrany wariant, wyjaśnia w opublikowanym raporcie AOTMiT

Co zakłada wariant 3 wybrany do sfinansowania podwyżek?

Do sfinansowania podwyżek najniższych wynagrodzeń w ochronie zdrowia od 1 lipca, minister zdrowia wybrał jeden z trzech wariantów zaproponowanych przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji. To opcja najdroższa za ponad 15 mld zł, która zakłada wzrost pensji dla pracowników na etatach, ale również tych na kontraktach, ponadto obejmuje skutki wzrostu inflacji oraz wzrost wycen w internie, chirurgii ogólnej i położnictwie.

Jakie konkretnie zmiany dla szpitali, przychodni, ale także pracowników oznacza wprowadzenie wybranego wariantu, wyjaśnia w swoim raporcie AOTMiT.

Agencja wskazuje, że "niezależnie od przyjętego wariantu, dla każdej grupy zakresów obliczono średnią cenę jednostki rozliczeniowej, która stanowi podstawę do wyliczeń wzrostu wartości jednostek rozliczeniowych. W przypadku wybranych grup zakresów, wskazanych poniżej, dążąc do zmniejszania różnic pomiędzy świadczeniodawcami, ustalono nową minimalną cenę wyjściową wynikającą z analizy rozkładu cen jednostek rozliczeniowych, na poziomie mediany lub na poziomie 6 decyla":

• 14 - SZP – radioterapia
• 16 - PSY - psychiatria stacjonarna dzieci
•  17 - PSY - psychiatria ambulatoryjna i środowiskowa dorosłych
• 18 - PSY - psychiatria ambulatoryjna i środowiskowa dzieci
• 19 - PSY - psychiatria sądowa
•  20 - REH - rehabilitacja stacjonarna
• 26 - SPO - opieka długoterminowa - ZOL
•  27 - SPO - opieka długoterminowa - pielęgniarska domowa
•  29 - OPH - opieka hospicyjna
• 51 - SZP - pediatria
•  52 - SZP - poza ryczałtem – KON
•  52 - SZP - poza ryczałtem – neonatologia
•  55 - SOK - pompa insulinowa
•  56 - SOK - poza ryczałt
• 57 - SZP - wydzielone z ryczałtu
•  60 - SZP - wydzielone z ryczałtu - kosztowne wyroby

W wariancie 3, poza zastosowaniem mechanizmów wskazanych w wariancie 2, dodatkowo dokonano wzmocnienia wycen w wybranych obszarach, o szczególnej istotności dla działalności szpitali I i II poziomu sieci szpitali.

Jak czytamy w rekomendacji, „mając na uwadze sytuację podmiotów w kontekście rosnących kosztów realizacji świadczeń opracowano propozycję rozwiązania pomostowego, polegającego na nałożeniu współczynników na grupy JGP w ramach projektów będących na zaawansowanym etapie procesu taryfikacji, tj. grup z obszaru”:

• Chorób dzieci (leczenie zachowawcze i zabiegowe),
• Chorób wątroby, dróg żółciowych, trzustki i śledziony,
• Chorób przewodu pokarmowego,
• Chorób układu oddechowego,
•  Chorób żeńskiego układu rozrodczego,
• Położnictwa i opieki nad noworodkami.

- W celu ustalenia wysokości współczynnika korygującego dokonano kalkulacji kosztu pobytu na oddziałach, w ramach poszczególnych grup JGP. Obliczono średni czas hospitalizacji, po odcięciu wartości odstających, dla poszczególnych grup JGP, na podstawie danych o realizacji świadczeń zawartych w bazie NFZ za rok 2022. Na podstawie danych finansowo – księgowych obliczono koszt osobodnia dla poszczególnych JGP, z uwzględnieniem miejsca realizacji świadczeń, zgodnie z kodem resortowym ujętym w zakresie, z którego rozliczano świadczenia. Następnie skalkulowano koszt pobytu jako iloczyn długości hospitalizacji i średniej wysokości osobodnia. Dane uaktualniono mnożnikiem zmian wielkości kosztów do roku 2023, a w analizach uwzględniono zapisy nowelizacji o minimalnym wynagrodzeniu – wskazuje AOTMiT.

„Dodatkowo w odniesieniu do grup zabiegowych w analizach uwzględniono koszt związany z przeprowadzeniem operacji obejmujący wynagrodzenia zaangażowanego personelu oraz koszt infrastruktury. Jednocześnie z uwagi na trwający obecnie proces szczegółowej analizy danych medyczno-kosztowych, w szczególności w zakresie realizowanych procedur oraz stosowanej farmakoterapii, koszty tych elementów na wstępnym etapie analizy porównawczej nie zostały uwzględnione. Zgodnie z metodyką taryfikacji świadczeń zostaną wszystkie elementy kosztowe związane z realizacją świadczeń zostaną uwzględnione w ostatecznej taryfie”

Rekomenduje się zastosowanie współczynników na poziomie 1,15 oraz 1,2

- Skalkulowane w oparciu o opisaną wyżej metodykę koszty porównano z obecnym poziomem finansowania świadczeń przez NFZ, uwzględniając obowiązującą cenę za punkt. Z uwagi na trwające prace analityczne i możliwe zmiany w charakterystyce grup, szczególnie w grupach wykazujących wysokie zróżnicowanie w relacji ponoszonych kosztów i obowiązujących taryf, rekomenduje się zastosowanie współczynników na poziomie 1,15 oraz 1,2. Powyższe, ma na celu uniknięcia sytuacji, w której wprowadzone taryfy byłyby niższe, aniżeli przychód z tytułu zastosowanych współczynników. Dodatkowo w odniesieniu do wybranych JGP, dla których obecnie funkcjonuje współczynnik korygujący ustalony przez NFZ na poziomie 1,2 dla szpitali zaklasyfikowanych do poziomów I oraz II PSZ, proponuje się zwiększenie jego wysokości do poziomu 1,3. W przypadku objęcia danej grupy obydwoma współczynnikami należy zastosować je równocześnie – informuje Agencja.

Zestawienie wybranych JGP wraz z odpowiadającymi im wartościami współczynników przedstawia poniższa tabela:

- Wprowadzenie wyżej wymienionych współczynników korygujących będzie wiązało się z dodatkowymi wydatkami płatnika w wysokości 659,7 mln zł w ujęciu rocznym – szacuje AOTMiT.

Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

• AOTMIT
• AGENCJA OCENY TECHNOLOGII MEDYCZNYCH I TARYFIKACJI
• WYNAGRODZENIA W OCHRONIE ZDROWIA