Jak informuje Główny Inspektorat Sanitarny, zgodnie z normami żywienia dla populacji Polski (Jarosz, 2017) wystarczające spożycie (AI) witaminy D we wszystkich grupach populacyjnych wynosi 15 µg cholekacyferolu/osobę/dobę, za wyjątkiem noworodków, dla których AI = 10 µg.

Głównym źródłem witaminy D w organizmie człowieka jest synteza skórna zależna m. in. od pory roku, stopnia nasłonecznienia i czasu ekspozycji. Uważa się, że codzienna 15 minutowa ekspozycja na światło słoneczne może zapewnić wystarczającą syntezę skórną. Jednak w okresie od października do marca synteza prawie całkowicie jest zahamowana. Wskazana jest wówczas suplementacja witaminą D.

Na niedobór witaminy D w organizmie narażone są głównie osoby otyłe i seniorzy, szczególnie w okresie braku ekspozycji na działanie promieni słonecznych.

''W ostatnich wytycznych określono, że osobom tym zalecane jest suplementowanie witaminy D w dawce sięgającej 4000 IU/dobę [100 µg/dobę] (Rusińska, 2018) jednak nowe dane naukowe wskazują, że suplementacja witaminą D w dawkach powyżej 10 µg/dobę u osób bez niedoborów tej witaminy może być związana ze zwiększoną umieralnością z powodu chorób nowotworowych i innych przyczyn (Chen, 2019). Biorąc pod uwagę coraz większą popularność fortyfikacji produktów spożywczych oraz biofortyfikacji witaminą D, zwiększa się spożycie tej witaminy z dietą. Ocenę bezpieczeństwa spożycia witaminy D z uwzględnieniem zarówno suplementów diety, jak i fortyfikacji oraz biofortyfikacji przedstawiono w pracy z 2017 r. (Pigat, 2017). Dane ze Szwecji, uwzględniając ww. źródła witaminy D w diecie, wykazały przekroczenie poziomu UL dla tej witaminy (103,9 µg/dzień) na poziomie 95 percentyla'' - czytamy w komunikacie GIS.

Wobec powyższych danych Zespół do spraw Suplementów Diety stwierdził, że bezpieczną dawką jest 2 000 IU (50 µg)/dobę. Przed zastosowaniem wskazane jest jednak wykonanie badania 25-(OH)D we krwi oraz konsultacja wyniku badania z lekarzem lub farmaceutą.

Więcej: gis.gov.pl

Podobał się artykuł? Podziel się!