- Nad ziemią stężenie sięgało ok. 155 mikrogramów na metr sześc., natomiast przy przejściu przez warstwę inwersyjną wartość ta spadała najpierw o połowę, czyli do 75, a następnie, już ponad tą kumulacją na wysokości ok. 500 metrów odnotowaliśmy tylko 1,5 mikrograma. Największe stężenie zanieczyszczeń sięgało więc do wysokości 300-350 metrów nad ziemią; później następował gwałtowny spadek - powiedziała PAP koordynatorka przedsięwzięcia dr hab. Mariola Jabłońska z Uniwersytetu Śląskiego.

Jak tłumaczyła badaczka, początkowo w troposferze temperatura wraz z wysokością spada, natomiast przy wejściu w warstwę inwersji, wraz z rosnącą wysokością temperatura też zaczyna rosnąć. Prowadzi to - kontynuowała - m.in. do "spychania" zimnego powietrza ku dołowi, co również sprzyja większemu stężeniu zanieczyszczeń właśnie przy ziemi.

Jabłońska dodała, że naukowcy spodziewali się takiego rezultatu. - Spodziewaliśmy się tego, bo nawet z ziemi widzieliśmy tę szarą powłokę zanieczyszczeń, a od pewnego momentu nad nią - błękit nieba, ale zastanawialiśmy się, do jakiej wysokości to jest i jak to się rozkłada - powiedziała. W miniony czwartek, kiedy wystartował balon, na terenie woj. śląskiego odnotowano wysokie stężenie pyłu zawieszonego w powietrzu.

Zapowiedziała, że kolejny lot balonem możliwy jest jeszcze w tym roku.

Nowe, mobilne laboratorium wraz z już istniejącymi, stacjonarnymi tworzy innowacyjne Uniwersyteckie Laboratoria Kontroli Atmosfery (ULKA), których koordynatorką jest Jabłońska. Jej zdaniem to pierwszy taki projekt w Polsce.

Jak mówiła badaczka balon umożliwia - obok wspomnianego badania stężenia zanieczyszczeń i sadzy - również m.in. badanie warunków meteorologicznych.

Z efektów badań mają korzystać zarówno naukowcy, studenci, jak i np. organizacje zajmujące się ochroną środowiska. Projekt częściowo dofinansowany jest z funduszy Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.

Podobał się artykuł? Podziel się!