Wcześniejsze analizy wskazywały na związek niskiego poziomu allopregnanolonu z depresją oraz zaburzeniami lękowymi, które z kolei często występują u osób z anoreksją lub otyłością. Ponad połowa kobiet z anoreksją cierpi jednocześnie na depresję lub zaburzenia lękowe, a 43 proc. dorosłych otyłych osób ma depresję.

Allopregnanolon jest metabolitem progesteronu. Wiąże się z receptorami neuroprzekaźnika GABA w mózgu. Te same receptory są celem działania leków przeciwlękowych, takich jak benzodiazepiny. Allopregnanolon wzmacnia ponadto sygnał wytwarzany, gdy GABA wiąże się ze swoim receptorem, co wpływa na poprawę nastroju.

Do badań rekrutowano 12 kobiet z anoreksją, 12 kobiet o wadze w normie oraz 12 otyłych kobiet, u których nie zdiagnozowano depresji. Średnia wieku uczestniczek wynosiła 26 lat.

Kobiety wypełniły kwestionariusze pod kątem występowania objawów depresji i zaburzeń lękowych oraz przeszły badania krwi. Okazało się, że zarówno u kobiet z anoreksją, jak i u kobiet otyłych poziom allopregnanolonu we krwi było o 50 proc. niższy niż u kobiet o wadze w normie.

Niski poziom allopregnanolonu korespondował także z wynikającą z kwestionariuszy obecnością objawów depresji i lęków.

U wszystkich kobiet odnotowano podobny poziom progesteronu, co sugeruje, że za niski poziom allopregnanolonu odpowiada nieprawidłowe działanie enzymów uczestniczących w metabolizmie hormonu.

- Mamy coraz więcej dowodów na to, że niski poziom allopregnanolonu ma ścisły związek z depresją, zaburzeniami lękowymi, zespołem stresu pourazowego oraz innymi zaburzeniami nastroju. Obecnie wykazaliśmy także jego wpływ na kobiety z anoreksją i otyłością. Podejrzewamy, że leki zwiększające skuteczność enzymów metabolizujących progesteron mogłyby pomóc podwyższyć poziom allopregnanolonu - komentuje autor badań dr Graziano Pinna z Uniwersytetu Illinois.

Podobał się artykuł? Podziel się!