Punktem wyjścia badania było sprawdzenie, czy fluoksetyna rzeczywiście poprawia możliwości ruchowe pacjentów z niedowładem połowicznym i porażeniem połowicznym, które często występują jako następstwa udaru.

Badanie objęło 118 pacjentów z dziewięciu francuskich ośrodków leczenia skutków udarów. Pacjentów podzielono na dwie grupy: grupę placebo i grupę otrzymującą fluoksetynę w dawce 20 miligramów dziennie od 5 ‒ 10 dnia po udarze. U wszystkich pacjentów prowadzono fizjoterapię. 

Testy przeprowadzone 90 dni po rozpoczęciu kuracji wykazały, że pacjenci, którzy przyjmowali fluoksetynę uzyskali znacznie większy zakres możliwości ruchowych górnych i dolnych kończyn niż ci, którzy otrzymywali placebo. 

Efekty uboczne stosowania przeciwdepresantów w terapii poudarowej były raczej niewielkie i występowały rzadko, choć w grupie, która przyjmowała fluoksetynę zaobserwowano więcej przypadków hyponatremii, biegunek i mdłości. 

U pacjentów z udarem niedokrwiennym i umiarkowanym lub poważnym deficytem motorycznym wczesne podanie fluoksetyny w skojarzeniu z fizjoterapią poprawiło funkcje motoryczne po 3 miesiącach ‒ można m.in. przeczytać we wnioskach z przeprowadzonych badań. 

Więcej: The Lancet

• PORAŻENIE MIĘŚNI