Wyniki badań opublikowali naukowcy z University Pittsburgh School of Medicine oraz UPMC Thomas E. Starzl Transplantation Institute. Wskazują, że przeszczep części wątroby pobranej od żywego dawcy może być realną, a nawet preferowaną opcją dla ponad 14 tys. osób znajdujących się obecnie w USA na liście oczekujących na przeszczep, oraz wielu osób, które nie kwalifikują się do umieszczenia na liście przy aktualnych zasadach.

Co roku w USA przeprowadza się około 8000 przeszczepów wątroby, przy czym przeszczepy wątroby (a raczej jej części) od dawcy żywego stanowią mniej niż 5 proc. tej liczby. Co roku umiera około 25 proc. osób z listy oczekujących, zaś ci, którzy ostatecznie otrzymują przeszczep, często długo na niego czekają, przez co ich stan zdrowia w momencie transplantacji jest gorszy.

Retrospektywny przegląd objął 245 przeszczepów wątroby od żywych dorosłych dawców i 592 przeszczepów wątroby od zmarłego dawcy wykonanych w ciągu ostatnich 10 lat w UPMC w ramach największego w kraju programu przeszczepów wątroby od żywych dawców. Porównano między innymi wskaźniki przeżycia, czas powrotu do zdrowia, powikłania, koszty oraz wykorzystanie zasobów. Pacjentów obserwowano przez co najmniej dwa lata po przeszczepie.

Jak się okazało, trzyletnie wyniki przeżycia pacjentów były lepsze u biorców wątroby od żywego dawcy - 86 proc. w porównaniu z 80 proc. Pacjenci, którzy otrzymali wątrobę od żywego dawcy przebywali w szpitalu przez 11 dni w porównaniu z 13 dniami dla pacjentów, którzy otrzymali wątrobę od zmarłego dawcy. Rzadziej potrzebowali śródoperacyjnej transfuzji krwi (53 proc. w porównaniu do 78 proc.) czy dializy po przeszczepie (1,6 proc. w porównaniu z 7,4 proc.). Koszty szpitalne związane z przeszczepem były również o 29,5 proc. niższe w przypadku żywych dawców. U żadnego dawcy wątroby nie doszło do zgonu, a odsetek powikłań wynosił 20 proc.

Więcej: naukawpolsce.pap.pl

Podobał się artykuł? Podziel się!