Rynek Zdrowia: - Kiedy i dlaczego grupa naukowców z Wydziału Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej zdecydowała się na założenie spółki MaterialsCare?
Barbara Ostrowska: - Umowa spółki została podpisana w tym roku u notariusza, czekamy na rejestrację sądową. Jednak prace nad powołaniem firmy trwały dwa lata. Stworzyliśmy ją z kilku powodów. Jednym z ważniejszych, a zarazem dość prozaicznych jest fakt, że wyniki prac nad każdym z tworzonych przez nasz zespół w Politechnice Warszawskiej bioimplantów wymagał skomercjalizowania. Tak stanowią zapisy w umowie na realizację naszego projektu.

Po drugie, uznaliśmy, że warto wejść na rynek z takimi właśnie produktami. Nad bioimplantami pracowaliśmy od 2009 roku. Uważamy, że są na tyle dobre, że nie możemy zmarnować efektów naszej kilkuletniej pracy.

Jako naukowcy nie mieliśmy jednak doświadczenia w działalności biznesowej, zakładaniu i prowadzeniu podmiotów gospodarczych itp. Zaczęliśmy więc dwa lata temu szukać potencjalnych partnerów, m.in. w działającej na Politechnice Warszawskiej spółce Instytut Badań Stosowanych (IBS Sp. z o.o.) stworzonej w celu wspierania komercjalizacji wyników prac badawczych zrealizowanych na PW.

Na jednym z ubiegłorocznych szkoleń dotyczących m.in. transferu technologii z nauki do przemysłu poznaliśmy osoby z Klastra Bio-Tech-Med, które dokładnie rozumiały, o co nam chodzi. Tak zaczęła się nasza współpraca, która zresztą trwa do dzisiaj.

Wspólnie z Klastrem BTM uznaliśmy, że skoro chcemy komercjalizować wyniki naszych prac nad bioimplantem w ramach spółki typu spin-off, to powinniśmy współpracować w tym zakresie z Politechniką Warszawską. Chodzi m.in. o kwestie prawne, w tym korzystanie z licencji (jej właścicielem jest uczelnia) oraz laboratoriów.

- Jaka jest struktura właścicielska spółki MaterialsCare?
- 49 proc. udziałów należy do Politechniki Warszawskiej, 50 proc. do nas, czyli wynalazców bioimplantu, natomiast 1-procentowym udziałowcem jest Klaster BTM.

Działalność natury biznesowej oznacza dla naukowców liczne dodatkowe obowiązki, pochłaniające naprawdę sporo czasu, stąd nie każdy decyduje się na taką aktywność. Ostatecznie z naszego zespołu badawczego do spółki przystąpiło siedem osób, w różnym stopniu zaangażowanych w pracę nad projektowaniem bioimplantu.

- Udało się Państwu stworzyć bioimplant wspomagający regenerację i odtworzenie rozległych ubytków tkanek kostnych w leczeniu nowotworów. Co dalej? Jakie są szanse na wdrożenie tego rozwiązania nie tylko do produkcji, ale przede wszystkim - do praktyki klinicznej?