- Najtrudniejsze (po zabiegu usunięcia krtani) to odnaleźć się na nowo, w nowej rzeczywistości, utrata możliwości porozumiewania się z otoczeniem powoduje olbrzymią zmianę w życiu - powiedziała PAP lekarz laryngolog, foniatra Joanna Zimmer-Nowicka.

Jak zaznacza, podstawą pomocy takiemu pacjentowi jest rehabilitacja.

- Foniatria ma ważne miejsce w onkologii, od wielu lat uczymy pacjentów porozumiewania się przy pomocy mowy zastępczej, mowy przełykowej, a od ponad 10 lat korzystamy z wszczepiania protez głosowych - mówi Zimmer-Nowicka.

Najczęstszą przyczyną usunięcia krtani jest choroba nowotworowa, rzadziej powodem są urazy. Dzięki postępowi radioterapii coraz mniej osób musi być tak radykalnie leczonych.

Nauka mowy po takich zabiegach przebiega na dwa sposoby. Pierwszy, tzw. metoda przełykowa, jest bardzo żmudny i trwa około sześciu miesięcy. Uważa się, że efekty tej metody są gorsze od rehabilitacji chirurgicznej, gdyż gotowość do mówienia jest mniejsza. Drugi sposób to nauka mowy zastępczej za pomocą wszczepionej protezy.

Zabiegów wycięcia krtani przeprowadza się w kraju ok. 1600 rocznie. Podstawową metodą przywracania zdolności komunikowania się jest wyćwiczenie mowy przełykowej w gardle dolnym. Wymaga ona blisko rocznego treningu i opanowuje ją ok. 40 proc. pacjentów. Ale na co dzień posługuje się nią nie więcej niż 15 proc.

Wszczepienie protezy mowy daje niemal stuprocentową gwarancję porozumiewania się głosem.

- Proteza nie jest generatorem dźwięku - wyjaśniają specjaliści. - Zabieg polega na wytworzeniu przetoki tchawiczo-przełykowej, w którą wszczepia się aparat umożliwiający jednokierunkowy przepływ powietrza z płuc do gardła dolnego.

Obejrzyj materiał wideo:

Podobał się artykuł? Podziel się!