Badanie Poldiab, będące próbą analizy leczenia cukrzycy w Polsce oraz jakości opieki diabetologicznej wykazało, że poziom tejże opieki jest niezadowalający. Jedynie u 13 proc. pacjentów oznaczono w ciągu ostatnich trzech lat poziom HbA1C. Tylko jedna na pięć osób znała pojęcie hemoglobiny glikowanej. Niewystarczający jest również poziom edukacji diabetologicznej. Otrzymał ją zaledwie co trzeci pacjent. W przyszłym roku – jak zapowiada Polskie Stowarzyszenie Diabetyków, ruszy kolejne badanie i kampania ostra na rzecz poprawy opieki diabetologicznej.

Alicja Szewczyk – przewodnicząca Stowarzyszenia Polska Federacja Edukacji w Diabetologii powiedziała portalowi rynekzdrowia.pl, że w kraju nie ma w terminologii pojęcia edukator w opiece medycznej i nie ma specjalizacji edukatora w pielęgniarskim szkolnictwie. Tymczasem edukacja jest niezbędna. Bez odpowiedniej wiedzy pacjent chory na cukrzycę nie zmieni stylu życia na zdrowy, odpowiedni dla diabetyków.

Kris Swenson – z amerykańskiej organizacji zrzeszającej edukatorów powiedziała, że edukator ma być odpowiedzialny przed swoimi pacjentami za dostarczanie aktualnej wiedzy naukowej, ale nie jest odpowiedzialny za nich. Życie diabetyka więc pozostaje w jego rękach.

Obecna na konferencji Betty Brachenridge – przewodnicząca Amerykańskiego Stowarzyszenia Edukatorów Diabetologicznych, działającego w USA od 35 lat, opowiadając o doświadczeniach amerykańskiej organizacji przyznała, że wiele spraw związanych z edukacją udało się w USA rozwiązać i w ciągu tych 35 lat uzyskać nawet dofinansowanie z resortu zdrowia, ale pomoc państwa jest ciągle niewystarczająca w stosunku do potrzeb.

Warto tu dodać, że najistotniejsze podczas dwudniowej konferencji były warsztaty, podczas których mówiono, m.in. o tym, jak traktować w warunkach szkolnych ucznia chorego na cukrzycę, jak opiekować się kobietą w ciąży oraz czy jest potrzebna  i jaka powinna być edukacja w diabetologii.

Dwudniowe obrady zakończą się 6 grudnia.

Podobał się artykuł? Podziel się!