Wada wzroku pacjenta jest na tyle poważna, że może stracić wzrok. Z tego też powodu postanowił ubiegać się o dodatek pielęgnacyjny przyznawany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Na badaniach u lekarza orzecznika został jednak przebadany nie pod kątem schorzenia na jakie cierpi.

– Zdębiałem, ponieważ spodziewałem się okulisty, jakieś rzeczowej rozmowy na temat mojego schorzenia, a nie ogólnych badań i dotykania brzucha – mówi Expressowi Ilustrowanemu, Piotr Lipko.

Świadczenie nie zostało przez ZUS przyznane. Jednak jak twierdzi mężczyzna jego wada wzroku jest tak poważna, że nawet w okularach, w czasie szarówki nie widzi nic. Na nieszczęście niemożliwa jest operacja.

– Wzrok mam tak słaby, że nawet w okularach, gdy za oknem jest szarówka, nie wychodzę z domu. Obrazy mi się rozmywają i niestety nie ma najmniejszych szans na poprawę mojego wzroku. I choć w lekarskich orzeczeniach mam zapisane: trwale niezdolny do pracy, ZUS przyznaje mi II grupę inwalidzką – dodaje Lipko.

Zdaniem Moniki Kiełczyńskiej rzeczniczki prasowej I Oddziały ZUS w Łodzi lekarz orzecznik stara się ustalić czy osoba, która ubiega się o dodatek pielęgnacyjny jest w stanie sama egzystować. Czy trzeba się nią opiekować i pomagać w zaspokajaniu wszystkich potrzeb życiowych.

– Lekarz orzecznik w wyniku przeprowadzonego badania oraz po przeprowadzeniu analizy dostarczonej dokumentacji medycznej nie widział potrzeby uzupełnienia badania i wydał stosowne orzeczenie w sprawie – opowiada Kiełczyńska.

Mężczyzna złożył zażalenie do komisji lekarskiej ZUS i dalej będzie walczył o przyznanie mu świadczenia pielęgnacyjnego.

Podobał się artykuł? Podziel się!