Reforma weszła w życie 1 stycznia 1999 r. Dotychczasowy system budżetowy zastąpiono systemem ubezpieczeniowo-budżetowym, natomiast system opieki zdrowotnej oparto na zasadzie solidaryzmu społecznego i powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.

"Zależało nam bardzo, żeby powstały samodzielne i niezależne finansowo kasy chorych. Składka zdrowotna miała stanowić osobne pieniądze, do których rząd nie ma dostępu. Każda kolejna ekipa potem zamiast poprawiać ten system, psuła go. Na szczęście składka została" - opowiada ówczesna wiceminister zdrowia w rozmowie z Gazetą Wyborczą.

Knysok wspomina, że kiedy w styczniu 1999 roku reforma weszła w życie, spotkała się z olbrzymią falą krytyki. - „Gazeta Wyborcza” co kilka dni pisała: „Jak się leczyć w tym bałaganie” - opowiada.

Podkreśla, że krytyka była bardzo niesprawiedliwa, bo - choć nie powstał system idealny - powinno się docenić skalę przedsięwzięcia. "W ciągu jednej nocy kasy chorych przejęły finansowanie całej ochrony zdrowia w kraju. Żaden szpital i poradnia nie został bez kontraktu i pieniędzy na leczenie. Wypłacano te pieniądze wszystkim w terminie" - czytamy w rozmowie.

Anna Knysok potwierdza, że bardzo narzekali też lekarze - bo "musieli zacząć sprawozdawać, ilu pacjentów przyjęli w poradni, jak w szpitalu leczyli" i "wreszcie było widać, ile naprawdę robią". "To się nie podobało, zwłaszcza tym, którzy przywykli przed południem wychodzić z pracy" - opowiada była wiceminister. Zaznacza, że byli też lekarze, którzy szybko dostrzegli, jakie reforma stwarza im szanse - i zaczęli zakładać własne poradnie, potem szpitale.

Zapytana, czy miała poczucie, że reforma się mimo wszystko udała, twierdzi, że tak. "Byliśmy przekonani, że tworzymy coś z niczego. Kasy chorych zorganizowaliśmy za bardzo małe pieniądze, wyszkoliliśmy dla nich ludzi, kontrakty były pozawierane i wszystko z czasem działało coraz lepiej. Byliśmy pionierami. (...) Wprowadziliśmy też składkę za rolników. O tym też mało kto pamięta, że w PRL rolnicy długo musieli płacić za leczenie. Dopiero nasza reforma dała im pełny dostęp do bezpłatnej opieki" - podsumowuje w wywiadzie.

Wspomina też, że żal jej było, że "SLD wszystko wywraca". 19 października 2001 r. w nowo powołanym rządzie Leszka Millera funkcje ministra zdrowia objął Mariusz Łapiński. Był przeciwnikiem wprowadzonego przez rząd Buzka systemu kas chorych, znajdował się w konflikcie z częścią dyrektorów (m.in. z Andrzejem Sośnierzem). Jako minister doprowadził do zastąpienia kas chorych Narodowym Funduszem Zdrowia.

Więcej: wyborcza.pl

Podobał się artykuł? Podziel się!