Jak podaje Gazeta Wyborcza, prof. Tomasz Ciach z Wydziału Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej, najpierw otoczył nanocząsteczki cukrowymi polisacharydami, potem w środku umieścił doksorubicynę i wpuścił je do krwiobiegu.

Gdy zbadał stężenie leku w komórkach nowotworowych, okazało się, że było go tam nie o 20 proc., jak w standardowej terapii celowanej, ale aż o 500 proc. więcej.

Prof. Paweł Włodarski z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, który zbadał 78 potraktowanych NanoDoxo (nanocząsteczkami z doksorubicyną) myszy z mysim guzem piersi przyznaje, że rzadko się zdarza, by teoria tak świetnie sprawdziła się w praktyce.

Standardowa doksorubicyna zatruwa wszystkie komórki jednakowo - NanoDoxo komórki nowotworowe. W dodatku utrzymuje się w nich przez 20 dni. Dzięki temu nawet mniejsza dawka leku przekłada się na jego wyższe stężenie w guzie. Ze szkodą dla nowotworu, z pożytkiem dla organizmu.

Więcej: www.gazeta.pl

Podobał się artykuł? Podziel się!