Ireneusz Szafraniec, rzecznik Polskiej Rady Ratowników Medycznych, przypomina, że do 2006 r. w karetkach pogotowia ratunkowego pracowali lekarze różnych specjalizacji oraz sanitariusze noszowi. Zakres obowiązków sanitariusza ograniczał się głównie do roli służebnej lekarzowi. Od 2006 r. zawód ratownika medycznego został uregulowany prawnie Ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Mało o nich wiemy

Zgodnie z tą ustawą w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM) zaczęły funkcjonować Zespoły Ratownictwa Medycznego (ZRM) specjalistyczne (S) i podstawowe (P).

- Znacznie mniejszą liczbę stanowią ZRM typu S (ok. 610), w których znajdują się lekarze, natomiast w składzie ZRM typu P (ok. 840) najczęściej pracuje dwóch ratowników medycznych. W sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia, medyczne czynności ratunkowe pod nieobecność lekarza samodzielnie wykonują ratownicy medyczni - wyjaśnia Ireneusz Szafraniec.

W jego opinii, sytuacja ta wprowadziła pewien niepokój i nieufność społeczeństwa w stosunku do ratowników. - Powodem takiego stanu rzeczy jest brak przygotowania wcześniej społeczeństwa na tak duże zmiany. Należałoby przeprowadzić kampanię społeczną, uświadomić obywatelom rolę i znaczenie ratownika medycznego, jego wykształcenie, kompetencje, odpowiedzialność oraz udzielić informacji, jak funkcjonuje podobny system w krajach Unii Europejskiej i USA - mówi rzecznik PRRM.

Adrian Stanisz ze Społecznego Komitetu Ratowników Medycznych zwraca uwagę, że na przestrzeni ostatniej dekady ratownik medyczny od uzależnionego od decyzji lekarza pomocnika stał się w pełni samodzielnym profesjonalistą medycznym. W jego opinii wciąż za mało Polaków wie o tym.

To nie jest przyjemne

- Wypowiedzi typu "w karetce, która przyjechała do chorego, byli tylko ratownicy" nie są przyjemne dla ratowników medycznych, którzy wkładają wiele energii oraz własnych środków na nieustanne doskonalenie swoich umiejętności i podnoszenie wiedzy. Nie zrażamy się tym jednak, budując etos swojego zawodu codzienną pracą, akcjami społecznymi, własnymi badaniami naukowymi, współpracą naukową ze środowiskiem lekarskim, a także działalnością organizacji takich jak np. społeczny komitet - mówi Adrian Stanisz.