W polskich szpitalach przybywa nowoczesnego sprzętu medycznego w niespotykanym dotąd tempie. Choć budżety lecznic rzadko pozwalają na samodzielne finansowanie zakupów, z pomocą przychodzą organy założycielskie oraz programy unijne, umożliwiające wyposażenie placówek w aparaturę, o której jeszcze niedawno można było tylko pomarzyć.

Wraz z postępującą rozbudową szpitalnej "floty" sprzętowej rosną jednak koszty serwisowe, pogłębia się także skala problemów związanych z serwisowaniem. Choć nie ulega wątpliwości, że na rezygnację z tego ważnego obszaru funkcjonowania żaden szpital pozwolić sobie nie może, pojawia się jednocześnie wiele pytań.

Jak uzyskać optymalne warunki przy możliwie najmniejszych kosztach? Na jakich zasadach powinien działać serwis z prawdziwego zdarzenia? Czy warto wypracować własny styl zarządzania swoim "parkiem maszynowym"? Marek Kozłowski, zastępca dyrektora do spraw technicznych Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Zgierzu, nie ukrywa: - Stawki w serwisach sprzętu medycznego stanowią wielokrotność stawek dotyczących innych, wydawałoby się, podobnych urządzeń. W dodatku wymagana przez NFZ, kupowana za miliony i serwisowana za duże pieniądze, aparatura służy do wykonywania procedur wycenianych przez płatnika na grosze. O rachunek ekonomiczny lepiej nie pytać...

Po stronie kosztów

- Serwis jest po stronie kosztów, a te są niemałe: najpierw trzeba zapłacić serwisantowi stawkę za dojazd, tj. za każdą godzinę spędzoną w podróży oraz za paliwo - liczy dyrektor Kozłowski. - Kolejna stawka dotyczy godzin spędzonych na pracy przy sprzęcie. W sumie możemy dojść do kwoty 3-4 tys. zł, która nie uwzględnia, naturalnie, części do wymiany, bo to już osobna sprawa.

Zastępca dyrektora do spraw technicznych Szpitala Wojewódzkiego w Zgierzu ma też inne spostrzeżenia świadczące o tym, że rynek usług serwisowych aparatury szpitalnej idealny nie jest.