Nie jest do końca prawdą, że nie mamy w Polsce rejestrów dotyczących terapii w różnych dziedzinach medycyny.

Część takich danych gromadzono poza publicznym systemem informatycznym. Przykładem jest rejestr pacjentów poddawanych dializoterapii, który był prowadzony przez Polskie Towarzystwo Nefrologiczne.

Nie zgadzam się także z opinią, że są to przedsięwzięcia bardzo kosztowne. Obecna baza informatyczna NFZ już teraz daje możliwości tworzenia rejestrów medycznych. Takim mocno identyfikowanym obszarem jest w reumatologii rejestr pacjentów leczonych biologiczne, obejmujący praktycznie całą populację chorych i pozwalający określać efektywność tej terapii, która wynosi ok. 20%. Bieżącą oceną wyników leczenia zajmuje się specjalny zespół koordynujący. Ważne bowiem jest właściwe analizowanie danych oraz wyciąganie z nich wniosków, m.in. w zakresie wyników terapii.

Wiele tego rodzaju informacji gromadzonych jest w ramach różnych programów profilaktycznych. Także programy lekowe pełnią rolę rejestrów, gdyż obejmują nie tylko kryteria włączania do terapii, ale i wyniki leczenia.

NFZ wprawdzie prowadzi ogromną sprawozdawczość, którą świadczeniodawcy są zobowiązani przekazywać Funduszowi, lecz nie wiadomo, czy można ją upubliczniać. Informacje te nie są także w pełni analizowane.

Już dziś na stronach Funduszu udostępnia się dane dotyczące jednorodnych grup pacjentów (JGP), które są ewidentnymi rejestrami medycznymi; możemy się z nich m.in. dowiedzieć, jaka jest śmiertelność w danej grupie, w jakich oddziałach są realizowane poszczególne świadczenia, jaki jest średni czas hospitalizacji.

Istotnym problemem jest więc brak instytucji, która odpowiednio zarządzałaby takimi bazami i wyciągała wnioski.

Podobał się artykuł? Podziel się!