Cały Episkopat zajmie się tą kwestią najprawdopodobniej na czerwcowym posiedzeniu. Rada ds. Rodziny episkopatu stwierdziła w ubiegłym tygodniu, że ci, którzy zabijają życie poczęte albo ustanawiają przeciw niemu prawa, „a takim jest życie dziecka w stanie embrionalnym, w ogromnym procencie niszczone w procedurze in vitro, stają w jawnej sprzeczności z nauczaniem Kościoła katolickiego i nie mogą przystępować do komunii świętej, dopóki nie zmienią swojej postawy”.

– Rada Episkopatu nie ma prawa formułować wypowiedzi doktrynalnych. To należy do uprawnień całego episkopatu i to działającego jednomyślnie– mówi ekspert w dziedzinie prawa rzymskiego ks. prof. Franciszek Longchamps de Berier, członek zespołu ds. bioetycznych Episkopatu.

Prawo kanoniczne nie mówi nic na temat in vitro. Mówi o ekskomunice za przerywanie ciąży. Kanon 1398 stwierdza: „Kto powoduje przerwanie ciąży po zaistnieniu skutku podlega ekskomunice wiążącej z mocy samego prawa”.

– Nie można prosto powiedzieć, że niszczenie embrionów w procedurze in vitro, które jest oczywiście zabijaniem, ale nie jest aborcją, podpada pod kary kościelne, jakie pociąga za sobą aborcja – wyjaśnia ks. Longchamps. – Jeżeli nie mamy jasnej wypowiedzi o charakterze doktrynalnym, że kto dokonuje procedury in vitro albo w tym uczestniczy bądź ją czyni zgodną z prawem, wyłącza się ze wspólnoty, nie możemy nic takiego ogłaszać.

Według ks. Longchamps de Beriera w mediach uproszczono komunikat Rady, podając, jakoby do komunii nie mogli przystępować wszyscy popierający tę metodę zapłodnienia. Tymczasem Rada mówi o tych, którzy się poddają takiemu zabiegowi, dokonują go albo uczestniczą w stanowieniu takiego prawa o in vitro, w którym dochodzi do zabijania embrionów.

Więcej: Rzeczpospolita

Podobał się artykuł? Podziel się!