Maria Ochman z NSZZ „Solidarność” przekonywała, że do tak głębokich reform jakie proponowane są  w ustawie o działalności leczniczej konieczna jest akceptacja społeczna. – Potrzeba też przejrzystych norm prawnych. Reforma powinna być wielobiegunowym procesem – tłumaczyła Maria Ochman.

Zaznaczyła, że wedle projektu ustawy ZOZ-y mają być traktowane tak jak wszystkie inne przedsiębiorstwa wraz ze wszelkimi tego konsekwencjami. Przyznała, że wątpi w fakultatywność przekształceń szpitali w spółki, deklarowaną w projekcie ustawy. – My to nazywamy przymusem ekonomicznym – mówiła Ochman.

Uważa też, że projekt nie określa okoliczności, w których mają być przekształcane SPZOZ-y, co spowoduje, że mogą zostać przekształcone także te podmioty, które dotychczas, jako publiczne zakłady, radzą sobie dobrze.

Urszula Michalska z OPZZ podkreśliła natomiast, że celem planowanych zmian jest efekt ekonomiczny, a nie zdrowotny: – Ustawa zmniejsza odpowiedzialność władz publicznych za ochronę zdrowia – mówiła Michalska.

Z kolei Maciej Hamankiewicz, prezes Naczelnej Rady Lekarskiej w swoim wystąpieniu zaprotestował przeciwko zapisowi, który przekazuje wojewodom prowadzenie i kontrolę prywatnych praktyk lekarskich.

– Nie do zaakceptowania jest też to, że działalność lecznicza ma być poddana prawom rynku. To może zagrozić dostępności do świadczeń – ostrzegał dr Maciej Hamankiewicz.

Przypomnijmy, że w myśl projektu ustawy, samorząd, który nie przekształci zadłużonego SPZOZ-u, pokryje zobowiązania placówki w ciągu trzech miesięcy od zatwierdzenia sprawozdania finansowego szpitala. W przypadku niewywiązania się z tego obowiązku, w ciągu 12 miesięcy będzie musiał zmienić formę organizacyjno-prawną jednostki (z SPZOZ m.in. w spółkę kapitałową, jednostkę budżetową, albo instytucję gospodarki budżetowej). Podobał się artykuł? Podziel się!