Trzecia kwestia, która wydaje się ważna w zakresie polityki zdrowotnej, to dopracowanie zmian zasad finansowania, odejście od prostego płacenia za procedury. Teraz płacimy za usługę i są takie procedury, jak np. operacje zaćmy, które raczej w taki sposób będziemy finansować. Trzeba jednak uważać, by nie popaść w drugą skrajność, zmierzając ku płaceniu ryczałtem. Tu raczej należałoby szukać mieszanych sposobów finansowania.

Upraszczając, to co jest związane z kosztami stałymi, powinno być przedmiotem ryczałtu, a to co wprost wynika ze świadczenia usługi, powinno być płacone tak jak dzisiaj, to byłby pewien element motywacyjny dla szpitali.

***

Jerzy Gryglewicz, ekspert ochrony zdrowia, Uczelnia Łazarskiego:
Po co to robimy
Z pewnością na kształtowanie polityki zdrowotnej w 2017 r. wpłynie przekazana już przez rząd informacja, że odchodzimy od jednolitego podatku, a to oznacza, że składka na ubezpieczenie zdrowotne pozostaje. Dzięki temu nie ma presji na przejście na system budżetowy w ochronie zdrowia, co według wcześniejszych planów w naturalny sposób musiałoby nastąpić wraz z likwidacją składki od 1 stycznia 2018 roku.

Decyzja dotycząca finansowania ochrony zdrowia już nie musi być podejmowana pod wpływem czynników związanych z polityką fiskalną rządu. W związku z tym MZ ma więcej czasu na wprowadzenie zmian, które były planowane. Można się spodziewać, że zarówno likwidacja NFZ, jak i - być może - tworzenie sieci szpitali będą wprowadzane stopniowo.

Kolejny rok to sposobność, by wzmóc szeroką debatę na temat zmian w ochronie zdrowia. Do tej pory nie udało się uzyskać zgody co do zasadniczej kwestii, czy nowy system - budżetowy - będzie lepszy niż obecny.

Obawiam się tego, że Ministerstwo Zdrowia będzie wdrażało nowe rozwiązania wbrew uczestnikom systemu, co jest bardzo ryzykownym przedsięwzięciem. W żadnym z państw nie udała się reforma ochrony zdrowia, jeśli brakowało przekonania, że to są zmiany na lepsze. Ministerstwo Zdrowia musi udowodnić, że te rozwiązania, które planuje, zdecydowanie poprawią poziom opieki zdrowotnej i jej efektywność.

Moim zdaniem, dla polityków zdrowotnych w 2017 roku najistotniejsze pozostaną dwa kierunki zmian, które minister zdrowia wielokrotnie wskazywał. Pierwszy kierunek to zwiększenie nakładów na ochronę zdrowia, tym bardziej że mieliśmy już pierwszą informację o trudnościach w obecnym systemie finansowym, bo oto prezes NFZ rozważa pożyczkę dla NFZ. Teraz ważne jest stworzenie rozwiązań, które przyniosą szybszą perspektywę wzrostu nakładów na ochronę zdrowia.