Rynek Zdrowia: Neurolodzy coraz częściej podkreślają, że leczenie pacjentów chorych na stwardnienie rozsiane (SM) powinno opierać się na indywidualizacji terapii. Co w Pana ocenie decyduje o wyborze leczenia u konkretnego chorego?

Prof. Giancarlo Comi: Indywidualizacja terapii polega na tym, że lekarz stara się zrobić wszystko, aby opierając się na dostępnych dla niego informacjach, dobrać dla chorego takie leczenie, z którego pacjent odniesie jak największe korzyści. Celem zindywidualizowanego podejścia w opiece nad pacjentem jest próba dojścia do obiektywnych dowodów, które będą wskazywać, iż lekarz dokonał najlepszego podejścia terapeutycznego. Zdobycie takich dowodów, umożliwił, po pierwsze postęp technologiczny, który sprawił, że lekarz ma dostęp do gigantycznej ilości danych pochodzących z badań genetycznych.

Po drugie - rozwój informatyki, bez której nie dałoby się tych danych połączyć i uzyskać praktycznych wskazówek dotyczących leczenia. Widzimy tu, jak ważna jest nasza rola w odgadywaniu tego, jaka może być odpowiedź - reakcja danego pacjenta na zaproponowane leczenie. Dlatego lekarz powinien, jak najwcześniej zrozumieć, jak dany pacjent zareaguje na określoną terapię, a także mieć w sobie gotowość na szybką zmianę strategii, jeżeli zaordynowane leczenie, nie przynosi oczekiwanych rezultatów.

Lekarz musi też być świadomy tego, że w złożonych chorobach, a taką jest SM, to jak schorzenie się rozwinie u konkretnego pacjenta zależy od szeregu czynników. Wśród nich są czynniki prognostyczne, dostępne dzięki badaniom radiologicznym a ostatnio również, dzięki bardzo obiecującym biomarkerom pochodzącym z płynów z ludzkiego organizmu. Aby zastosować zindywidualizowaną terapię u pacjenta lekarz musi więc mieć możliwość przewidzenia u konkretnej osoby, jaka będzie jej przyszłość pod względem przebiegu SM, i co jest oczywiste, mieć do dyspozycji różne opcje terapeutyczne.