W trakcie wykładu w ramach sierpniowej II Letniej Akademii Onkologicznej dla Dziennikarzy specjalistka przypomniała, że ból (somatyczny, trzewny lub neuropatyczny) może być spowodowany przez guz, ale jego przyczyna może również tkwić w leczeniu nowotworu lub wyniszczeniu przez chorobę.  

Standardy leczenia bólu zostały wypracowane przez WHO w 1986 r., w 2012 r. powstały natomiast standardy Europejskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej. Zgodnie z nimi w I stopniu bólu powinien być podawany analegetyk nieopioidowy, w II stopniu - słaby lek opioidowy i w III stopniu - silny opioid.

- Przyszłością leczenia bólu są leki celowane, ponieważ u każdego występuje nieco inny zestaw receptorów opioidowych. Ale obecnie podstawą jest morfina - zaznacza Małgorzata Krajnik.

W jej ocenie leki opioidowe nie są w Polsce stosowane wystarczająco do faktycznych potrzeb - aby je zaspokoić wydatki na ten cel musiałyby się zwiększyć aż 15-krotnie. Dodatkowym ograniczeniem dostępności są różowe recepty na opioidy (Polska jest ostatnim krajem w Europie wyróżniającym kolorem recepty na te specyfiki).

- W efekcie pacjent potrzebujący opioidu słyszy często od lekarza, że ten nie ma odpowiedniego bloczku receptowego, a jeśli już uda mu się zdobyć receptę, kolejny stres czeka go w aptece, gdzie różowa recepta informuje natychmiast otoczenie, że jej właściciel choruje na raka - mówi dr Krajnik.

Specjalistka podkreśla również, że pomocy potrzebują także pacjenci już wyleczeni z nowotworu, ale cierpiący z powodu bólu spowodowanego terapią onkologiczną. Tymczasem w całej Polsce jest zaledwie 10 poradni z akredytacją Polskiego Towarzystwa Leczenia Bólu.

- Jedna z barier w leczeniu bólu leży też po stronie chorego: duże znaczenia ma tu uzależnienie, np. od alkoholu lub palenia tytoniu, bowiem w tych przypadkach odpowiedź na leczenie może być inna od przewidywanej - przypomina specjalistka. Podobał się artykuł? Podziel się!